آدرس کانال تلگرام دکلمه ها - لطفا روی آیکن تلگرام کلیک کنید. از ماست که بر ماست . کعبه بشکاف مرادت آمد تا گلو حرف نهان دارد عشق. قدر این قدر بدان خانهی حق فزت و رب به دهان دارد عشق. ای فلک از قدم روز بگو از امیری که به دوشش نان داشت. تا خداوندی او راه نبود غیر ممکن شدنش امکان داشت. سر هر کوچه طوافی میکرد شمس و مهتاب غزل میخواندند. صد ملک بر سر سجاده ی صبر به زیر لب خیرالعمل میخواندند. کاش آن شب وسط راه طلب ذوالفقاری به کمر میبستی.

خبری هست مرا از دل دوست. من شاعر شعر های بارانی ام. ساختمان ۲۵۳ طبقه ی اول کتابفروشی فرد. یاد و نامش جاویدان! .

غم را هم نمی شناسم. بایدروحی از سنگ در من حلول کرده باشد. فاصله عشق تا نفرت 15 دقیقه است پس در ان دقایق بهتر است به عشق اندیشید تا عمری با نفرت سپری نشود.

دلش می خواد صدا شه. می سوزه تا رها شه. خونه پر از نشونه های امید. تو بغض اشیاء درشت و ریزه. مشکل فقط تویی که ناخوداگاه. اشکات رو خونه زندگیت می ریزه. پر از فکر و خیاله. خونه پر از نشونه های امید. تو بغض اشیاء درشت و ریزه. مشکل فقط تویی که گاه و بیگاه. اشکات رو خونه زندگیت می ریزه. می خوان که بیشتر از این. خونه پر از نشونه های امید.

و ه و ال ذي ي ن ز ل ال غ ي ث م ن ب ع د ما ق ن ط وا و ي ن ش ر ر ح م ت ه و ه و ال و ل ي ال ح ميد. از پیچ و تاب تاک به عرفان رسیدهایم. یعنی صراط مذهب ما مستقیم نیست. بعضی ها پلیس خبر می کنن.

حامیان توافق خوب و استقلال علمی. خانه ی شعر و ترانه. 2316; عاشق بی معشوق ऌ. بهترین و متنو ع ترین تصاویر و موضوعات.

تنها سپاس از عشق خودکار است. دنیا به شاعرها بدهکار است. با آدمي که در اتا.

من به نام تو شعر می فهمم! ضجه ی ساعتی که منتظر است. تا تو را دست جاده بسپارد. تا مرا بی تو معتقد باشد. تا مرا هر نفس بیازارد. کفش هایت نشسته در راهند. رو به راهی که سخت و اجباری ست. در نگاهی که باز می دزدی. حرف های نگفته ای جاری ست. بعد تو یک شکست تحمیلی. در دلم اتفاق می افتد. گوشه ی هر اتاق می افتد. قهوه ی تلخ و بوسه بر سیگار. پشت آن میز خسته ی تریا. بعد تو در مصاف با دنیا. روی قاموس بودنم حک شد. بودن تو چقدر آبادی ست. ماه افتاده در دلم! .

دنیای شاعر ها دنیای بی رحمیست. کبوترانه باز آ به آسمان جانم. طلوع خنده پژمرد به سرزمینم ای دوست. بیا که غم رسیده به مغز استخوانم. شهاب واره ی من گذشتی و پس از تو. سیه به تن کشیده تمامی جهانم. به این خوشم که ماندند کنار من پس از تو. جنون و غم دو یار عزیز و مهربانم. نه باغبان دلسوز نه بستر بهاری. شبیه برگ زردی به دامن خزانم. و مرده پیش چشمم غرور ارغوانم.