از عمر من آنچه هست بر جای بستان و به عمر لیلی افزای. چوپان قصه ما دروغگو نبود. او از تنهایی داد می زد گرگ آمد. افسوس که کسی تنهاییش را باور نکرد همه در پی گرگ بودند.

هزار تک ه می شوم. و پای انتظار پنجره ها. از عطر تو لبریز است. پر از باغ های رؤیائی ست. مثل تقدیر بی برو برگرد. جمعه 20 مردادماه سال 1391. امتحانات از آنچه در برنامه امتحانی می بینید به شما نزدیکترند. جمعه 20 مردادماه سال 1391. دست ما هم که کلا آنتی باکتریال.

این روزها نبضم کند می زند . باختم تا دلخوشت کنم . اکنون سکوت میکنم و میبخشم کسانی را که هر چه خواستند. با دلم و با احساسم کردند. و مرا در دوردست های خود تنها گذاشتند . دو سال پیش این روز وقتی که داشتم اولین پست اولین وبلاگم رو میذاشتم رو دقیقا یادمه . بهترین روزامو تو این وبلاگ گذروندم قشنگ ترین خاطره هامو . نمیدونم چرا امروز وقتی نشستم دونه دونه خوندمشون بدجور حالم گرفت.