تولدت را در خلوت آخر شب جشن گرفتم و تو متولد شدی. یادم مانده که قبل تولدت با دستانم چه عهدی بستم. اینکه بی تعارف و بی پرده بگویم اما بی شرمانه نه! از آنچه را که میدانم و در یقینم جا دارد حرف بزنم نه از خیالات! برای آگاهی بنویسم نه از سر خوشحالی! بودی اما آنگونه نشد که میبایست.

هوا بس ناجوانمردانه گرم است. دست و پاهام یخ کرده بود. دوستم آلمان زندگی میکنه میگه اینجا هوا 33 درجه ست ما داریم هلاک میشیم . ای خدا ما هم هوای 33 درجه میخوایم قول میدیدم کولرها و پکیج ها رو خاموش کنیم. تازه به این گرما اضافه کنیم روزه داری را. در نقطه صفر مرزی دل من و دل تو.

در اين دنيايي كه بازيچه واژه هايند. انديشيدن به خواسته اي برخاسته از عمق نگاه و از بطن دلي آشفته دشوار است. سخت است بيان يك حس حسي كه مدتها در پشت يك نگاه زندانيست. و همچون امواج پر تلاطم بي رحمانه بر ساحل دل مي تازد . و جرأت خود نمايي را در ميكده اي كه چشمان يار آن را بنا كرده ندارد. شوق وصال وادارم كرد كه خود را از پيله اي كه ترديد آن را تنيده بود آزاد كنم. و آوازي شوم در دل كوهسار . با كوله باري از غبار حسرت به يادگار گذاشتم.

وتو خال میان دو ابرویم را ندیدی.