وقتي زبون شازده از دراز نويسي وا مي مونه. جدیدا مشکلم با جمعه ها برطرف شده. میدونم که باید بهت زنگ بزنم. می دونم که منتظری که بهت زنگ بزنم. ولی بعضی وقتها انجام کار درست. درستش اینه که بهت زنگ نزنم و لعنت به وقتی که دل آدم کاری رو می خواد که درست نیست. انقدر دوست دارم که جرئت نمی کنم که کار غیردرست رو انجام بدم.

هر کجا محرم شدی چشم از خیانت باز دار ای بسا محرم که با یک نقطه مجرم میشود. سلام بر همه هنوز زنده ام. د وستان همیشگی ام سلام خیلی دلم براتون تنگ شده بود ولی چه کنم که شکستگی پام منو خونه نشین کرد اما خدا رو شکر هنوز زنده ام. خدا وکیلی اگر به وبلاگم سر میزنین یه پیام بگذارین من چند ماه یکبار چک میکنم خیلی خوشحالم میکنه پیامهای دلگرم کنندتون. به یادتون هستم دوستان . تقدیم به همه دوستان خوبم.

Happy every day of this beautiful month. The month I found her again. Welcome to my cold world. نوشته شده در دست نوشته. نشود فاش کسی آنچه میان من و توست. تا اشارات نظر نامه رسان من و توست. گوش کن با لب خاموش سخن می گویم. پاسخم گو به نگاهی که زبان من و توست. روزگاری شد و کسمرد ره عشق ندید. حالیا چشم جهانی نگران من و توست. سایه زآتشکده ی ماست فروغ مه و مهر. وه از این آتش روشن که به جان من و توست.

دوستت دارم بیش تر از هر کس. ما می دانیم که با امدنش جهان بهشتی دیگر خواهد شد.

و کدامین بوسه مرا از خواب بیدار خواهد کرد. چند روز پیش اعصابم شدیید خورد بود. و وقتی اون میاد نصف بچه ها به مرز خودکشی میرسن. بس که اسطوره انرزی منفیه. خلاصه منم اونروز جزو همون نصفه ی افسرده بودم و به زمینو زمان گیر میدادم که در راسش خواهرم بود.

میخوام دورشم ازاین شهرودیار برم تا ناکجا آباد. خداکنه اونجا کسی نباشه مردمی نباشه که نیرنگ و فریبی هم نباشه. برم با خودم دل شکسته م زندگی کنم. من و دل بارها و بارها تورو آزردیم. به تو توجهی نکردیم و دنبال خودمون کشوندیمت. دردهای منو دل به عذابهای تو در بی حساب شدیم. غرور من بیا تا برویم. من و دل خیال خامی داشتیم به خیال خود دراین شهر بهایی داشتیم. مزه ی عشق به کامم تلخ است. این شهر پراز نیرنگ است. من و دل بارو بنه برداشتیم. خسته و تنها بیا تا برویم.

مدتی سکوت لازمه ی این همه پر حرفی است. كوچه شهردلم در ايستگاه تهران ويلا.

بازم جمعه بازم دلتنگی بازم انتظار. این غافله عمر عجب می گذرد.