از خنده ی بی خیال هر دمبیلش. از هند و هوا و قصه های فیلش. باید که بدم بیاید اما ای کاش. از عشق نبود قال او و قیلش! قرار نیست که هر چه بوده بر گردد. و یا نگاه کسی خیره تر به در گردد. نمی روی که بیایی! خدا کند شب بی تو فقط سحر گردد. بنگر چه عمیق قلب من می شکند. گفتی بنشین گریه کن راحت شو.

سکوتم از رضایت نیست دلم اهل شکایت نیست. ریلکسم و عصبانیتم با خندس ! در عین حال سر بریدنم با پنبس ! چه زيبا گفت . آره فقط به سلامتی ایناااااااااااااااااااا. السلام علیک یا ابا عبدالله. S and N دختراي سپاهان شهر. هم رو رفتي و بردي و منو دست كي سپردي .

این وبلاگ صرفا برای دریافت نظرات شما عزیزان ساخته شده و ارزش دیگری ندارد. و چشمان ات با من گفتند. نمی دانم زندگی را چه بنمایم. زندگی درخت خشک و بی روحی است که تنها و غمگین بودن را به شادی و خوشی روزگار می گذراند. شاید زندگی حیات کودکی است که از رایان خود عقب مانده و شاید آواز دل انگیز پرنده ای است که یاران خود را گم کرده. زندگی تکرار لحظات به یاد ماندنی است چه تلخ چه شیرین و ما در آنم زمانه غرقیم.