دل نوشته هاي بي سر و ته. حرفي اگر براي گفتن بود ديوارها سكوت نميكردند. دوست دارم بچگی کنم . نمیخوام روزی اونقدر بزرگ بشم که از نشون دادن هیجان و احساسم به استادم خجل بشم. اونقدر سنگین و خشک رفتار کنم که خودم حس کنم در آستانه 40 سالگی هستم. سرش رو انداخت پايين و سكوت.

گل نیلوفر در مرداب می روید تا همه بدانند که در سختی ها باید زیباترین ها را بیافرینند. همه فکرم حول و حوش چیزای کوچولو میچرخید. اما نیلوفر هنوز نچشیده بود اون چیزایی که باید میچشید تا یه ذره چشاش وا شه. اوایل اینجا واسم فقط یه سرگرمی بود. اما کم کم بهش عادت کردم. همه چی یه تاریخ انقضا داره. تاریخ انقضای نیلوفر و مردابشم رسیده. روزای خوب و دوستای خوب دنیای مجازی رو فراموش نمیکنم. همیشه و همیشه یادتون یه گوشه دلم میمونه.

آشیانه عشق من و آقای همسر. اینروزهای آخر سال برام خیلی لذت بخشه. خدا این دلخوشی های کوچک رو ازمون نگیره. نیمه دوم سال به لطف خدای بزرگ زندگی کم کم خوشگلی هاشو بهمون نشون داد و آرامش حاکم شد.

دلم یه دوست می خواد یه دوسته خیلی ساده و صمیمی که بشه باهاش کلی حرف زد غیبت کرد در کل لذت برد . امروز 10 فوریه 2012برابر با 20 اسفند 1390 دروغه اگه بگم حالم خوبه خوبه . دلم حال و هوای عید بوی اسفند ماه که من عاشقش هستم رو می خواد. از خدا می خوام که سال نو برای همه سالی سرشار از سلامتی و خوشی باشه. از دیروز دارم رادینو از شیر می گیرم یه کمی سخته ولی پروژه ایه نه باید شروع می شد از خدا می خوام که عسلی خیلی اذیت نشه. نوشته شده در چهارشنبه بیست و سوم شهریو.

اینجا بیراهه ی بی انتهای من است. بشنو از نی چون حکایت می کند. خیلی وقته دیگه برام آدم سابق نیستی. دلم تنگ خداوندی است که با دستان من گندم برای یاکریم خانه می ریزد. آهای خدای محمد خیلی وقت ازت دلگیرم. دکان دو دهنه ی خدا! .

اثاث کشی نسبتا تموم شده و دو روزی هست که خونمون شبیه خونه شده . فکر کنم چهار شب مهدی رو زمین و من روی کاناپه خوابیدم . افطاری و سحری رو یا مامان برامون فرستاد یا چیز آماده خوردیم . یه شبم برای هر دوش پیتزا خوردیم . اینترنتمون هنوز وصل نشده و با دایل آپ میام نت . ولی سعی می کنم وبلاگل رو بخونم. تولد 30سالگیم خونه مامان برگزار شد و خیلی خوش گذشت و خندیدیم . زحمت کیک رو هم برادرم کشیده بود. شب قبلشم خواهرم اینا اومدن و شوهر خواهرم خونه رو دید.

می نویسم تا یادم بمونه. مدت ها بود آپ نمی کردم . اومدم بگم در این مدت اتفاقات زیادی برام افتاد . اتفاقات مهم و سرنوشت ساز. قبولی تو ارشد دانشگاه تربیت معلم تهران. 1 مهرماه نامزد شدم . همسرم خیلی مهربون و فهمیده است . از ته دل احساس خوشبختی می کنم و برای تک تک شما آرزو می کنم همچین حسی رو از صمیم قلب تجربه کنین. تو این مدت که آپ نکردم . عروسی دختر عموم بود .