میخوام دورشم ازاین شهرودیار برم تا ناکجا آباد. خداکنه اونجا کسی نباشه مردمی نباشه که نیرنگ و فریبی هم نباشه. برم با خودم دل شکسته م زندگی کنم. من و دل بارها و بارها تورو آزردیم. به تو توجهی نکردیم و دنبال خودمون کشوندیمت. دردهای منو دل به عذابهای تو در بی حساب شدیم. غرور من بیا تا برویم. من و دل خیال خامی داشتیم به خیال خود دراین شهر بهایی داشتیم. مزه ی عشق به کامم تلخ است. این شهر پراز نیرنگ است. من و دل بارو بنه برداشتیم. خسته و تنها بیا تا برویم.

به نگارخانه ی کوچیک من خوش آمدید. نقاشیهای من از حوض دانشکده ی فنی - ۱۳۸۸. نقاشیهای من از حوض دانشکده ی فنی -۱۳۸۸. Hoze naghashie man bi mahist. نوشته شده توسط مینا عسکری. نقاشیهای من از طبیعت دانشکده ی فنی مهندسی کرمان ۱۳۸۸. نقاشیهای من از طبیعت دانشکده ی فنی مهندسی کرمان ۱۳۸۸. نوشته شده توسط مینا عسکری. نقاشیهای من از دانشکده فنی. نوشته شده توسط مینا عسکری.

من مي توانم کس ديگري باشم. باد که اين قدر قوي ست. چطور وقتي به يک باغ مي رسد. شعر های دی ماه 89. عالم از زمين بزرگ تر. زمين از من بزرگ تر. و من از مورچه اي. که زير پايم له مي شود بزرگ تر. چه بزرگ تر از عالم. و چه کوچک تر از مورچه. دنيا هم بزرگ و کوچک دارد. پرنده اي که سال ها. بر روي کوه ها پرواز کرده است. نمي داند از کجا شروع کرده.