اون روز که تو به دنیا اومدی. اون فرشته ها بودن که داشتن گریه میکردن. آخه یکی از اونا کم شده بود. سفر نامه سوریه و لبنان. قرار وبلاگی در پارک شاهد.

چهارشنبه 3 شهریورماه سال 1389. تو چیستی که مردم در پی تو اند. برایت تلاش می کنند! از لذت های خود برای تو می گذرند که بتوانند بهتر تو را داشته باشند. به تو حسودی می کنم. سلامی بعد از سالها تنهایی. چهارشنبه 3 شهریورماه سال 1389.

همه چیز و هیچ چیز. من با بهار می رویم. من در عطر یاسها پخش می شوم. من در شیره هر نبات می جوشم. من در هر شکوفه میشکفم. دریا با من مهربانی می کند. پرندگان این سرزمین خواهران شیرین زبان من اند. سپیده هر صبح بر گونه ام بوسه می زند. نسیم هر لحظه گیسوانم را شانه می کند. همه رنگهای این سرزمین را آشنا می بینم. همه رنگهای این سرزمین مرا نوازش می کنند. آهوان این صحرا دوستان هم بازی من اند. کوهها حامیان وفادار خاندان من اند. زمین گهواره ای است که مرا در آغوش خود می خواباند.

چهارشنبه 7 آذر 1386 , توسط نیما کاویانی. مادر از تو گله ها دارم . ای عزیز لحظه ای بایست و به دیدگان مشتاق من بنگر. دیدگانی كه حضور تو را در این خانه می طلبند.

جمعه 30 فروردینماه سال 1387. حسابی مشغول هستم گرچه در حال حاضر تمام انرژی خودم را برای رمدیوس گذاشتم. تا این یک ماهی که پا به این جهان گذاشته احساس غربت نکند اما به یاد شما بودم و هستم و خواهم بود. همه شمما را میبوسم و بدرود. پنجشنبه 4 مردادماه سال 1386. من به میلان رسیدم . دوشنبه 11 تیرماه سال 1386. به کتاب صدسال تنهایی مراجعه فرمایید. از آثار برجسته گابریل گارسیا مارکز.

در قمار زندگی عاقبت ما باختیم . بس که تک خال محبت بر زمین انداختیم. م م م مجید خراتها. فلانی رفته زیر خاک . نوشته شده در ساعت توسط احسان.