سهم من از عشق اون شد خیانت. اي گل تازه كه بويي زوفا نيست تو را. خبر از سرزنش خار جفا نيست تو را. رحم بر بلبل بي برگ نوا نيست تو را. التفاتي به اسيران بلا نيست تو را. ما اسير غم و اصلا غم ما نيست تو را. با اسير غم خود رحم چرا نيست تو را. فارغ از عاشق غمناك نمي بايد بود. جان من اين همه بي باك نمي بايد بود. همچو گل چند به روي همه خندان باشي. همره غير به گل گشت گلستان باشی. هر زمان با دگري دست به گريبان باشي. زان بينديش كه از كرده پشيمان باشی. جمع با جمع نباشند و پريشان باشی.

وقتی عشق با خیانت شریک میشه حاصلش نفرته میشه نه از معشوقه ات از خودت. ای گل تازه که بویی زوفا نیست تو را. خبر از سرزنش خار جفا نیست تو را. رحم بر بلبل بی برگ نوا نیست تو را. التفاتی به اسیران بلا نیست تو را. ما اسیر غم و اصلا غم ما نیست تو را. با اسیر غم خود رحم چرا نیست تو را. فارغ از عاشق غمناک نمی باید بود. جان من این همه بی باک نمی باید بود. چون شود خاک بر آ.