مستی است و راستی گوش کن راست می گویم. به نام حضرت دوست که هرچه داریم ازوست. خانم عاقل نژاد و آقای عشاقی. از یک جائی به بعد. و این داستان همچنان ادامه دارد. احتمالا تعداد زیادی نیستند که هنوز لطف دارند و میاند اینجا رو می خونند و سر می زنند. من یک مدت خوبی میشه که اینجا کم می نویسم و بیشتر توی فیسبوک. می نویسم و توی اینستاگرام. نوشته شده توسط ج و ا د در 14 Sep 2017. و ما باز هم متولد می شویم.

دوستان شرح پریشانی من گوش کنید داستان غم پنهانی من گوش کنید. چهارشنبه 10 مردادماه سال 1386. خدایا من در کلبه حقیرانه ام چیزی دارم که تو در عرش ملکوتییت نداری من تورا دارم و تو مثل خود نداری. پنجشنبه 30 آذرماه سال 1385. غربت شبهایم به تاریکی یلداست. یلدایی که گویی قصد سحر ندارد. اما من همچنان چشم در راه پایان این برگریزانم. آری من چشم در راه زمستانم. راه رفتنی رو باید رفت هرچند سخت ! خیلی وقت بود که در این شب پر از تردید طلسم شده بودم . یکشنبه 19 آذرماه سال 1385.

تو نیکی می کن . یادداشت های یک داماد سرخانه. باز م باهار ا را رسید. ما تبلور انديشه ي خدا ونديم. چرك نوشته هاي يك معلم. تصنيف ها وترانه هاي اصيل ايراني. آپلود تصاوير در سايت ايراني. مدیریت آموزش وپرورش زرین شهر.

ر تن خورشید می پیچد به ناز. تک درختی خشک در پهنای دشت. تشنه می ماند در این تنگ غروب. از کبود آسمان های روشنی. می گریزد جانب آفاق دور. در افق بر لاله سرخ شفق. می چکد از ابرها باران نور. می گشاید دود شب آغوش خویش. زندگی را تنگ می گیرد به بر. باد وحشی می دود در کوچه ها. تیرگی سر می کشد از بام و در. شهر می خوابد به لالای سکوت. اختران نجواکنان بر بام شب. نرم نرمک باده مهتاب را. ماه می ریزد درون جام شب. نیمه شب ابری به پهنای سپهر. می رسد از راه و می تازد به ماه. جغد می خندد به روی کاج پیر.

پ رس ه هاے د خترکے د ر م ه. اینجا رو با موزیکش بخون. در گوش ه ی تاریک آئینه شب. را فرو م ی برت. از تگ ها تمام نوشته ها رو بخونید. کآم نت ها ای ن جا. چهارده و بیست و دو دقیقه. من گویی خیلی چیزها یادم رفته. زندگی در این شهر بزرگ. شاید دیگر آدم سابق نیستم. دیگر آن دخترک سابق نیستم. ولی هنوز هم شکننده ام.

ܓܨ این جآ م ن از ن های ت رویا ح رف می زن م ܓܨ. را دوست دار م . چرا ک ه می دان م همی شه. تا هنگام سقوط م را. دهی و زمانی که احساس تنهایی می کنم. م را ت ه ری ش. خسته ی صور ت ت نیز آش فته می کند. م ن این جا نیستم دیگه. نمی دونم چقدر طول می کشه تا برگردم این جا. باید خودم و عشقم و پیدا کنم تا بتونم این جا بنویسم. فراموشم میشه واسه ی همیشه دستای س رد م.

وخدایی که در این نزدیکی ست. سلام به همه ی مهربونام. ببخشید بابت دیر جواب دادن کامنتهاتون. من امتحانام دارن شروع میشن میرم تا ۱۰ بهمن نیستم بعدش میرسم خدمتتون و از خجالت همتون حسابی درمیام. توروخدا واسم دعا کنید ممنونم. شعر - هدیه شب .