أ لل ه م ار ز ق نی ش فاع ة ال ح س ی ن ی وم ال و ر ود. این وبلاگ در ستاد سازماندهی پایگاه های اینترنتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی جمهوری اسلامی ایران. عشق سوزان است بسم الله الرحمن الرحیم. هرکه خواهان است بسم الله الرحمن الرحیم. هر که مهمان است بسم الله الرحمن الرحیم.

یادداشت های نویسنده ای که هرگز نویسنده نشد. اندر حکایت ملاقات حقیر با جناب خر و دعوت من از ایشان به آدم شدن و استدلال و راضی بودن ایشان به خر بودن و شرمنده شدن حقیر وآرزوی من که. ای کاش که قانون خریت جاری بشود به هر ولایت. روزی به رهی مرا گذر بود. خوابیده به ره جناب خر بود. از خر تو نگو که چون گهر بود. چون صاحب دانش و هنر بود. گفتم که جناب در چه حالی. فرمود که وضع باشد عالی. گفتم که بیا خری رها کن. آدم شو و بعد از این صفاکن. گفتا که برو مرا رها کن. زخم تن خویش را دوا کن.

یک هفته ای است که به خانه ای دیگر نقل مکان کرده ایم . بماند کهچقدر اذیت شدیم سر اسباب کشی و کارهای بعدش ولی خوشحالم . کلا من همیشه از جابجایی و تنوع استقبال کرده و میکنم. نمیدانیم کدام طرفی هستیم! گیج و خسته ایم! نوشته شده توسط ﺑﺸﺮا. خوشبخت ترین زن روی زم.

ساکن چهار خانه ی پیراهنش . دلش میخواست یک شیشه ی کوچک از عطر تن او. را توی خانه داشت . حالا که بوی رنگ و تینر ناشی از تعمیرات تابستانی داشت خفه اش می کرد! نوشته شده توسط زکیه خوشخو. مدام به آغوشت سر می زنم. شاید قلبی را که آنجا گم کردم. نوشته شده توسط زکیه خوشخو.

روایت سرانگشتانم که قلمی است برروی صفحه کیبورد برای ثبت همیشگی در دفتریادداشتم. خوشبختی یعنی همین الان که داداشی زنگ زد و جواب آزمایش که محض اطمینان خانومش داده بود خوب بوده. داداشی دیشب خواب خوبی دیده بود. دوشنبه صبح ظهر ,. موقع خواب سعی کردم از گوشی فاصله بگیرم. تا 3صبح نمی تونستم بخوابم. برای اولین بار دیشب گوشیم پیش خودم نذاشتم.

این وبلاگو زدم که یه خونه هم توو دنیای مجازی داشته باشم. خدا رو چه دیدی شاید همینشم گرون شد. خلاصه کلوم خواستم از قافله عقب نمونم و یه افاضات فضلی از خودم داشته باشم بلکم ملت استفاده کنن. روم نمیشه توو صورت ماهتون نگاه کنم. راستی دوستان کیا اینجا تلگرام دارن? بعد اونوقت مایلید گروه بزنیم? البته همچنان مجهول الهویه بمونیم فقط واسه دور هم بودن باشه. اولین پست با تو .

دختر كنار پنجره تنها نشست و گفت. اي دختر بهار حسد مي برم به تو. عطر و گل و ترانه و سر مستي ترا. با هر چه طالبي بخدا مي خرم ز تو. بر شاخ نوجوان درختي شكوفه اي. با ناز مي گشود دو چشمان بسته را. ميشست كاكلي به لب آب تقره فام. آن بالهاي نازك زيباي خسته را. خورشيد خنده كرد و ز امواج خنده اش. بر چهر روز روشني دلكشي دويد. موجي سبك خزيد و نسيمي به گوش او. رازي سرود و موج بنرمي از او رميد. خنديد باغبان كه سرانجام شد بهار. ديگر شكوفه كرده درختي كه كاشتم. اي بس بهارها كه بهاري نداشتم.

فریب همان كسانی را خورده ایم. تاکنون دوستی را پیدا نکرده ام که به اندازه تنهایی شایسته رفاقت باشد . ﺑﯿﺎ ﺑﺮﻭﯾﻢ ﮐﻤﯽ ﻗﺪﻡ ﺑﺰﻧﯿﻢ. ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﺎﺯﻣﯿﮕﺮﺩﺍﻧﻤﺖ ﺑﻪ ﻗﺎﺏ ﻋﮑﺲ.