این عکس رو امسال نوروز گرفتم تو یکی از کوچه بازارهای خرمشهر یا شاید اهواز. فعلا حرفی ندارم بری گفتن. تا ببینیم چی می شه. آخوندها از مریخ نیامده اند.

اي كاش عظمت در نگاه تو باشد! یادداشتهای کسی که می خواهد روزی ناتانائیل باشد. و تاریخ تکرار می شود. چقدر عجیب است خدایا! درست مثل آن است که تاریخ دوباره و چندباره تکرار می شود. حتی بوی چای صبحگاهی هم درست همان بو است! و این آدمها. مثل آن است که از پیش می شناسمشان! نمی شناسم اما انگار جایی دیده ام ایشان را! جایی بسیار دور و گنگ.

این روزها که می گذرد می دانم. یک روز مثل قبل تر ها می شوی. به گذشته های نه چندان دورمان. لازم نیست جرف خاصی بزنی. لازم نیست کار خارق العاده ای انجام بدی. واسه اینکه بدونه یکی رو تو کل این دنیا داره. سال جدید در راه است. نزدیک است برسد به منزل. بی تو و بی یاد هیچ کس دیگری.