وقتی سرتا پای جمله هایم را با ریسه آزین بسته ام . این مطلب توسط نویسنده آن رمزگذاری شده است. برای مشاهده آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید. خیابان پر از قاپ عکس هایی است که ژست برداشته اند .

سالهاست که کتاب می خونم. میگم 27 سال چون اغلب وقفه بین خوندن های مداوم اغلب 3 الی 4 ماه بوده. و امسال فکر کنم این وقفه شده 6 الی 7 ماه. یه زمانی! چند سالیه خیلی آماتور شروع کردم به نوشتن وبلاگ. دوسالی هم میشه که خودم هم از نوشتن خودم بدم نمیاد. ولی چند وقتی میشه که نوشتن رو هم فراموش کردم از قرار. اینم بگم میرم دیگه و.

تلخ است باور نبودن آن ها که میتوانستند باشند و تلخ است امروز باور آن ها که ادعای ماندن دارند. اینکه شروع کنی باانگشت مرانشان دهی مطمئن. ﺍﮔﺮ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﻫﺎﯾﺖ ﺭﺍ ﻧﺸﻨﯿﺪﻩ ﮔﺮﻓﺖ. ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﭼﺸﻤﺎﯼ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﻋﺎﺷﻘﺶ ﻣﯿﮑﻨﺪ. ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﮐﻢ ﻣﺤﻠﯽ ﺭﺍ ﻣﯿﻔﻬﻤﺪ. ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺷﮑﺴﺘﻦ ﺭﺍ ﺩﺭﮎ ﻣﯿﮑﻨﺪ. ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﻣﯿﻔﻬﻤﺪ ﺁﻩ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﮐﺸﯿﺪﯼ ﺍﺯ ﺗﻪ ﻗﻠﺒﺖ ﺑﻮﺩﻩ.