روزهای مملو از خوشی من. فیتیله انتحانات تا اطلاع ثانوی تعطیله. چقدر بده که هیچکدوم از آدمای اطرافت رو با اون دیدگاه ایده الیستی که داری نتونی کاملا بپسندی و دوست داشته باشی. هیچ کسی واست خاص و بی همتا نباشه و تو مجبور باشی واسه اینکه دوستشون داشته باشی یا حتی تحملشون کنی از یه سری از رفتارا و اخلاقاشون چشم پوشی کنی.

خاطرات من و دوستان دبیرستام از سال ۱۳۷۶ به بعد. باید بهشان جواب میدادیم که با اینکه سعیده برادرش را از دست داده نه تنها آن حسن را داره بلکه به فکر روحیه بقیه ما هم بود و هوای اونهایی که امتحان ها را خراب میکردند داشت و قبل از امتحان هم کلی ماهارو دلداری می داد و می خنداند و من مطمئن بودم مثل همیشه از شاگردان ممتاز مدرسه خواهد بود و الیته اون ترم هم جمله شاردان ممتاز سوم شد.

My mom only had one eye. she was such an embarrassment. مادر من فقط یک چشم داشت . من از اون متنفر بودم . اون همیشه مایه خجالت من بود. She cooked for students and teachers to support the family. اون برای امرار معاش خانواده برای معلم ها و بچه مدرسه ای ها غذا می پخت. There was this one day during elementary school where my mom came to say hello to me. یک روز اومده بود دم در مدرسه که به من سلام کنه و منو با خود به خونه ببره. How could she do this to me? اون هیچ جوابی نداد.

دل تنگی های یه عاشق دل شکسته. نوشته شده توسط مهدی برای مریم. نوشته شده توسط مهدی برای مریم. Omri age negat konam az didanet sir nemisham. To behtArin hadiyhe khodavand be man hasti,pas baram bemon va bedon ke ta abad asheghane dostat daram eshghe man. Atre harfat vase man boye gole shaghayeghe,toro didan vase man ghashang tarin daghayeghe. Vase dobare didanet zendegimo bakhte .

او در آن يك روز آسمانخراشی .