ظ روز جمعه ٢۱ مهر ۱۳٩۱. من بینهایت خدا رو شکر میکنم برای هر اتفاق خوب و بدی که تا حالا تو زندگی م افتاده. و از خدا عذر میخوام که اگر تو سختی های زندگی م بینهایت دختر ناشکری بودم. شاید اگر اون اتفاقای سخت و سنگین برام نیافتاده بود الان انقدر قدر زندگی شیرین م رو نمیدونستم. روز 17 شهریور من و محمد با خطبه ای که پدر محمد با اون روح بلند و دل پاکش برامون جاری کرد به عقد دائم هم دراومدیم.

من و شازده کوچولو در سیاره دوردست. اصولا نظراتی که پای این جور ویدیو ها گذاشته می شه فحش به کسیه که سوتی داده. یعنی این جا اون آقای داماد. که چقدر بی فرهنگه و خاک بر سرش و این حرف ها. گویی که این داماد لر بدشانس اولین و آخری کسیه که مشابه این کار را کرده. خشم توی فرهنگ ما گاهی ستایش هم میشه. مثل خشم آدم با غیرت یا فردینی که کافه رو به هم می ریزه و قهرمانه! از سوی دیگه این قدر مردم از گرانی و مشابهات آن خسته و خرد هستند که زود خشم و شکننده بشوند. در بسیاری از ما یک داماد عصبانی هست. این آقا که می گم می گف.