نمیدانم چه شد تو شدی همه ی زندگی ام. همه ی حرفهایم را بزنم اگر پاسخی نیامد دل بک ن م. دلم یاده شبهایی که داشتم جان میدادم می افتد.

م ن و ع آش ق آن ه ه آیم. از زندگی خسته شده ام! در نقاشی هایم تنهاییم را پنهان می کنم. در دلم دلتنگی ام را. در سکوتم حرف های نگفته ام را. در لبخندم غصه هایم را. دل من چه خردساااااال است! دل من از تبار دیوارهای کاهگلی است! Wed 21 May 2014. بﮧ زیبایے چشمهاے پ ف ڪرבه از گریﮧ هاے شبانﮧ. بﮧ زیبایے بغض ن ف س گیر روزانﮧ. بﮧ زیبایے قلب تڪﮧ تڪﮧ ش ده ا ز. بﮧ زیبایے نفسے ڪﮧ از ت نگے بالا نمیای ב. بﮧ زیبایے تمام ش בט تבریجے مט . و زیباتر خواهב ش ב .

آن هنگام که در من اوج میگیری. اقا سربازی ما با چهار ماه کسر خدمت از نخبگان تموم شد. دنبال یه کار تو شرکت خوب و یه خونه برای سکونت میگردم اما فعلا ناموفق هستم. از طرفی کم کم اماده میشم برای ازدواج. اکسپت مقاله ام هم اومد. این روزا انقدر درگیر کار و زندگی و سربازی شدم که اصن وقت نکردم دنبال کارای نخبگی برم.

نمیدونم اسمشو چی بذارم! غم هم اگر ترکم کند تنهای تنها میشوم. مثل 7 ماه پیش که اومد و من برای اولین بار دیدمش.