شنبه 24 تیرماه سال 1385. دلم که شور مى زند. یعنى که خبرى نیست. که بخوابم باید تخت. آنقدر بلند که بیدارى ام با. دلم که تند مى زند. خبرى نیست که بایستم. که چشم بدوزم به راه که دلم که مى زند. مى زنى ام یعنى. که راه بیفتم از نو به خواب. تخت هم که اگر نیست. افتاده ام از پا سخت. به باد هر چه مى زنى ام باز. دلم که مى ب رد از جا. به خواب هم نمى رود انگار. نقل از روزنامه شرق. سهشنبه 9 خردادماه سال 1385. پنجشنبه 28 اردیبهشتماه سال 1385. عرقگیر قرمز را بلند کرد که همه کلاس ببیند و گفت این مال کیه این همان لحظه .