يادداشت هاي دختر قرن بیست و یکم. بعضی اوقات یه اتفاقایی میفته که باعث میشه فکر کنم زندگی اونقدرا هم بد نیست . یک مملکت بی صاب مونده. یک جایی که هیچیش حساب کتاب نداره! نکته ی قابل ذکر.

آری هنوز هم می شود خندید . هنوز هم می شود پنهانی از لای پرده های روزگار لبخند دوخته شده به چهره ی زمانه را دید. لبخندی که تنگ دوخته شده و بغضی با خود دارد. آری این لبخندی تلخ است که بازی روزگار آن را بر تن زمانه ما نگاشته. یادداشت های یک دختر ترشیده. سی د محم د رضا عالی پیام. پایگاه فرهنگی و ادبی لوح.

چترم را می خواهم! اینجا در این گرمای تابستان! هوای دلم سخت ابریست! چترم را . و مهربانی دست زیبایی را خواهد گرفت. روزی که هر لب ترانه ایست تا کمترین سرود بوسه باشد. روزی که آهنگ هر حرف زندگی ست تا من به خاطر آخرین شعر رنج جستجوی قافیه نبرم.

حرف های یه دونه خرااااب تو این دنیای خراااااااااب. یه مدته به قبض تلفن دقت میکنم میبینم اندرون قسمت مبلغ قابل پرداخت. بصورت عجیب و غریبی کاهش مشاهده میشه با وجود اینکه مقدار استفاده کم که نشده زیاد هم شده . موندم یعنی واقعا تعرفه هاش رو کم کردن یا اتفاق دیگه ای قراره بیافته .

صبوری می کنم تا ترنم نام تو در ترانه کاملتر شود. دلت برا بعضی آدما تنگه که یه روزی خواستی از زندگیت پاکشون کنی و اینجور که معلومه موفق نشدی. من برای رسیدن به ارامش تنها به تکرار اسم تو بسنده خواهم کرد. من زیبا زیسته ام حتی به وقت رنج. برای ماهی در ت نگ بلور آب.

ای بابا من فقط رفتم بلاگ اسکای همین! من هم به لیست کوچ کنندگان پیوستم. بدترین تابستون عمرم هم تموم شد دو ماه الافی و بیکاری و نت گردی و اعصاب خوردی. تو این دو ماه ونیم 1 هفته مشهدو 3 هفته ضیافت مفید واقع شد همین و دیگر هیج. دلم پره از دست بعضیا کسایی که 5 6 ماه با م بودیم و تابستون خیلی لطف کردند جواب تک دادن! البته دوتاشونم 1 اس ام اس دادند. یکیشون کتاب انقلاب می خواست. اون یکی هم از ترم تابستانی که نگرفتم پرسید. همین! منم فعلا دارم همین ک.