عبور می کنم در آینه. تو از آینه هم دور تر بودی. این را سه بار تکرار کن. شاید یاخته های پذیرنده بیدار شوند. ساعت به لحظه های بی سلام نزدیک می شود. پیر مردی مرا به سوی شراکت اندوه و امید می برد. و خیابان یعنی گام بردار. توقف میان دو چراغ سبز. فکر می کنم دیر می رسم و از مرگ نمی ترسم. تو این را خوب می دانی. هیچ یائسه ای به زاییدن فکر نمی کند. هیچ مرده ای به مرگ. دیوانه ای در کنارت پرسه می زند.

من و تو خسته ی این بازی غم آلودیم . قرار بود هر شب بنویسم. چقدم که گینس فیلم بیخودی بود - -. مینویسم که دستم یادش بیاد شاید. ﺍﺯ ﺗﻮ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﻡ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭ! ﻋﻮﺍﺭﺽ ﺟﺎﻧﺒﯽ ﺑﻮﺩﻥ ﺗﻮﺳﺖ . ﺣﺲ ﺗﻨﻔﺮﺕ ﺭﺍ ﻣﯿﺎﻥ ﻫﻤ ﮕﺎﻥ ﺟﺎﺭ ﺑﺰﻧﻢ . ﮐﻦ ﮐﻠﻤﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﻢ ﺭﺍ . ﺗﺎ ﺑﺪﺍﻧﯽ ﺑﻮﺩﻧﺖ ﺍﺯﺍﺭﻡ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ .

این روح خسته هر شب جان کندنش غریزیست . زندگی ما و شما چهار قسمت دارد. اولین قسمت دوران کودکی و بازی هایش و نوستالژی هایش است که استاد فروتن آنقدر در موردش تمام و کمال سخن گفته که ما در اینجا از شرحش می گذریم. قسمت بعدی دوره ایست که بعد ها با فکر کردن به آن دوره از خود بیزار می شویم. 1 حس میکنم 100 ساله که چیزی ننوشتم . 5 و شما حتما میدونین که زندگی واقعنی برا.

But I wonder what would happen if you say what you wanna say let the words fall out. که صدایش را پرتاب میکند توی فضا و داد میزند .