خیلی وقت بود ننوشته بودم. یادش بخیر از سال 83 مینوشتم. مشغله کاری بالا اصلا اجازه نمیده بتونم باز مطلب بزارم. امیدوارم باز بتونم وقت بزارم. دوشنبه 10 مهرماه سال 1391. نرم افزار Thomson Reuters EndNote X5. امکانات نرم افزار Thomson Reuters EndNote X5. 1 امکان وارد کردن فایلهای PDF به برنامه و جستجو در آنها. 3 امکان استاندارد سازی منابع و مآخذ تحقیقات شما.

سکوت واقعی اونیه که حتی با خودت هم حرفی برای زدن نداشته باشی.

دلتنگی ها و دل مشغولی های روزانه ی پپلا. gif اتفاقات خوشایند و بیاد ماندنی برایم با روزهای بارانی تداعی شده است. در واقع بهترین و دل انگیزترین آنها در روزی بارانی بوقوع پیوسته. رفتیم جایی که بخش قدیمی شهر با معماری خاص اروپایی اش زبانزد همگان است. دفتر خاطرات لاورنتی بریا در روسیه چاپ شد. რუსეთში ლავრენტი ბერიას საიდუმლო დღიურები გამოქვეყნდა.

امروز دهه ۳۰ زندگیم را به پایان بردم و پا به دهه ۴۰ گذاشتم. اگر عمر مفید انسان را ۸۰ سال فرض کنیم من نصف راه را رفته ام و نصف دیگر راه مانده . هرگز خدا و عشق به او را فراموش نکنم . چرا که معتقدم تنها خداست که شایسته عشق و اعتماد مطلق ماست. همواره به پدر و مادرم افتخار کنم و همیشه به یادشان باشم . هرگز یوگا و مراقبه را ترک نکنم . و در آخر اینکه هرگز رس.

کل عید مسافرت بودم امروز نتم رو شارژ کردم دونه دونه به همتون سر میزنم. خب ظاهرا آخرین پست سال نحس 88 رو باید اینجا بنویسم و کلی فحش و نفرین پیرزنی رو واسه مسبب این جابه جایی خواستارم! از شما هم خواستارم لوفا. نمیدونم چرا امسال زیاد ذوق و شوق عید رو ندارم اصلا حوصله مهمون و دید و بازدید رو ندارم. خداروشکر کل عید رو نیستیم و میریم مسافرت وگرنه تو این تعطیلات دق میکردم تو خونه آخه همش حس میکنم هر روزش مثل جمعه اس و میدونین که جمعه هم همیشه دلگیره! .

آنچه امروز به آن اندیشیده ام. گزیده ای از یک کتاب. روزهایی که من من داشت تمام میشد تا مای ما متولد شود. امروز اومدیم سر کار ولی بیشتر وقت به عکس گرفتن و گفتن آرزوی های خوب گذشت. تقویم سال 93 رو انداختم دور و به جاش تقویم جدید رو گذاشتم اما اتفاقات سال 93 رو نمی شه فراموش کرد.

گاهی اوقات یه چیزایی واسم پیش می اید که فکر می کنم کفاره گناهامه یه روزی یکی از دوستام بهم گفت قدرخودت را بدون ومن ندونستم ای کاش می تونستم با پاک کن بعضی روزام را پاک کنم محبت زیاد ادم ها را بد عادت می کنه کاش ادم ها یه کم مهربون تر بودن فقط یه کم دلم واسه خودم تنگ شده. روزی مرد کوری روی پلههای ساختمانی نشسته و کلاه و تابلویی را در کنار پایش قرار داده بود. نوشته شده در سه شنبه دوازدهم مه.