من و دخملام صبایی و محیایی. دو نفره های زندگی من. روزانه های یک زن شوهردار. ذهن در حال آرام شدن. این مطلب توسط نویسنده آن رمزگذاری شده است. برای مشاهده آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید. سال 93 هم مثل همهء سالهای پ.

دوستای گل و نازنین من سلام. به خونه ی سه نفریمون خوش اومدین. اول از اینکه منو به عنوان دوست خودتون پذیرفتین ممنونم. همین الان از اظهار لطف بعضی دوستان جدید که میان وبم و پیشنهاد دوستی. من مخلص دوستای جدید هم هستم. اما باید بگم که اگه وقت نشد و نتونستم جواب خوبی هاتونو بدم و نشد سر بزنم معذرت. بعضی از پستای من بنا به دلایلی رمزیه و رمزشو هر چند وقت یه بار عوض میکنم. تا دوستای همیشه همراهم اونو داشته باشن.

من نیلوفرم دانشجوی پزشکی و همسرم دانشجوی PHD توی یه شهر دیگه. همسرم یه فرشته ی خیلی خیلی مهربونه که بابت داشتنش از خداوند منان بی نهایت سپاسگذارم. خاطرات معمولی و روزانه که بدون رمز هستن. خاطرات خودم و همسری که رمزدارن. رمز فقط به خانومای متاهل داده میشه. لطفا تصمیم گیری مبنی بر داشتن یا نداشتن رمز رو به خودم بسپارین. این متنو تو اوووووووووووووج لحظات تنهایی م نوشتم.

شروع رقص بندری شپش های نازنین در جیب مبارک اینجانب. دیگه دوران ولخرجی به سر اومده . اصلا ولخرجی پیشکش کلا دیگه نمیشه خرج کرد. نشستم فکر کردم ببینم چه خرجای مهمی در پیش دارم هزینه ی اونا رو بذارم کنار بعد ببینم آیا چیزی برام میمونه یا نه. حتما حدس میزنین دیگه به چه نتیجه ای رسیدم. یعنی بعد اینا دیگه میریم قسمت منفیه نمودار خرج و مخارج. توو لیست مشاغل خانگی اومده.