گاه نوشته های یک دختر تپل. خوب من این متن رو تو گوشیم نوشته بودم و اماده بودم که کپی کنم اما نمیدونم دقیقا مشکل چی بود. که وقتی کپی کردم نوشته ها به شکل علامت سوال پیست میشدن و بنده الان یه شیرازی ناراحت. هستم که همه اصولش رو کنار گذاشته و میخواد براتون دوباره و از اول متن رو تایپ کنه. 5 سال از تولد وبلاگم گذشت 5 سالی که شاید از نظر خیلی ها طولانی نباشه اما برای من اندازه ی. 50 سال پر از تجربه های تلخ و شیرین و عجیب و غریب تو زندگی شخصیم بود که خیلی هاش ثبت. شد و خیلی هاش نه. فوق العاده ای رو برام رقم زد.

با یه فنجون چای کیسه ایی زعفرونی سحر خیز که الحق خود جنسه! و آخرین تارت موزی که موجود بود و گذاشتم گرم شده نشستم پشت این پنجره ی چند اینچی. یک ساعت و ده دقیقه ساز تمرین کردم و این روزها کم کم حرف های استادم برام پر رنگ تر میشه.