هم غصه بخون با من تو این قفس بی مرز. س مثه سام علیک! تا زنده ای زندگی کن. هه ههمن همینجوری عشقی تفریحی هوس کردم ی چیزی بلغور کنم. آخه یاد قدیم افتادم ک اینجا مینوشتم و کلی هوادار داشتم . مطلبای طنز و بینظیر من تو فضای مجازی سرو صدای زیادی به پا کرده بود و من داشتم به سرعت میرفتم به سمت جهانی شدن. روز بروز شهرت بیشتر و معروفیت زیاد زندگی رو داشت برام سخت میکرد! این بود ک اینجا رو بوسیدم و گذاشتم کنار و ب فیسبوک پناه اوردم. و در آخر باید بگم ک هیچی ندارم بگم! خب من هنو م.

بابایی ها و نی نی ها. محلی برای اشتراک تجربیات بابایی ها. هنگامى که مادربزرگم آرتروز گرفت دیگر نمی توانست دولا شود و ناخنهاى پایش را لاک بزند.

هر وقت میام این وبلاگ میبینم یک سال گذشته. انگار که معنی نداره گذشت زمان. از سفید شدن موی پدر و چروکای روی پیشونیم اما خیلی چیزا رو میشه فهمید. درکش آسونه اما باورش سخت. وقتی زندگی را بازی کردیم . 23 سال گدشت و سالهاست که با زندگی راه آمدیم.