دلا یک دم رها کن آب و گل را. صلای عشق در ده اهل دل را. دل و جان در هوای عاشقان باز. چو عشق آمد خرد را میل درکش.

دستم را بگیر پایم را رها کن.

حرف یکی مونده به اخر! قاسدک بار صفر بست برف از این کلبه بی . اره بچه ها از اینجا بار صفر رو بستم و یه کوچ کردم به خانه جدید و شاید شاد شاد شاد. اسمش هست حرفهای در گرشی ادرسشم هست. بهم سر بزنید و خوشحالم کنید. در حرفهای درگوشی منتظرتون هستم. چهارشنبه 11 شهریورماه سال 1388 0 نظر. یک با یک برابر نیست. معلم پای تخته داد می زد. صورتش از خشم گلگون بود. و دستانش به زیر پوششی از گردپنهان بود. لواشک بین خود تقسیم می کردند. وان یکی در گوشه ای دیگر جوانان را ورق می زد.

بهار همواره در رسیدن و دل مدام در فهمیدن! یاد اون ترم 3و4 دانشگاه بخیر! تازه دوستم مسئول فرهنگی انجمن اسلامی دانشگاه شده بود. گاهی هم جلسه های جنبش های سیاسی انجمن و تحصن. اونجا برگزار می شد که ما با کلی ترس و لرز وسلام صلوات می رفتیم! وقتی می اومدیم بیرون تازه جو گیر میشدیم. دیگه خیلی وقته گذشته! رو کتابا پارچه ی سفید کشیده بودن! .

برای کسایی یه بسته آرزو دارن . امروز دلم هوس هوس بازی دارد . دسته گلی در چشم یک خاک بکارد . تو را میخواهم در دریای خاطره های به یادماندنی .