در لحضه ی صفر ساعت دیواری. در لحظه ی صفر ساعت دیواری. من هستم و زخم کهنه ی بیداری. من هستم و آرزوی لبخند تو و. دستی که تو بر جراحتم بگذاری. در ساعت صفر زیر باران هستم. انگار تو در حوالی ام می باری. خوابیده ام و خواب تو را می بینم. تو بر سر گهواره ی من هشیاری. در آینه یک مرد به هم ریخته ام. در آینه یک عالمه ناهنجاری. در آینه یک مرد به خود می آید. وقتی که تو دستی به دعا برداری. البته فصلنامه گره توی لینک های وبلاگ هم هست.

دو سال گذشته از آخرین نوشته های اینجا. میخونمشون و با بعضی هاش کلی میخندم. یادمه یک روزی آرزوی شاد نوشتن داشتم و چه خوبن اینها. دل من یا دل تو. و چون به دل آقای همسر بیشتر اهمیت میدم تا دل خودم. اینم از یکی که استاده مثلا. دل من یا دل تو. اینم از یکی که استاده مثلا.

آرامش با شعر و موسیقی.

السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا. نوشته شده توسط محمود در دوشنبه نوزدهم مرداد ۱۳۹۴. غروب از گوشه های آسمونم سر برآورده. و میلغزه شبیه پشه ای توی سر نمرود. که افکارم دمار از روزگار من درآورده. و برعکس تموم آدما بودم. به خاطر همینه عاشق نمرود هستم.

به شخصه اهل آهنگ های سنتی نیستم. یعنی آنقدر آدم بی صبر و حوصله ای هستم که نمی توانم آن چند دقیقه ابتدایی اکثر آهنگ های سنتی را تحمل کنم تا بلکه خواننده بخواند. اما این یکی فرق می کرد. از آن آهنگ های طولانی ابتدایی خبری نبود و یک راست رفت سر اصل مطلب! هرگز آن شب را از یاد نمی برم که می خواستم با شنیدن این آهنگ بخوابم اما هر قدر که آهنگ بیشتر پیش می رفت من هشیار و هشیار تر می شدم. شما را دعوت می کنم به این هوشیاری! سیه گیسو سالار عقیلی.

هنوزمیان دریاودلهره مجبورت نکرده اندکه بدانی. به دلتنگی هایم دست نزن. دل نوشته های یک دختردم بخت. پنجره ی دلم بی پرده راست میگوید. نیامدم که بگویم سلام,که دوباره مثل ابان سال پیش ازنبودن بگویم,فقط خواستم بگویم که من ازتمام کارهای دنیا فقط زل زدن رابلدم. ادمها می ایند ومی روندومن همیشه کمی دورتر ایستاده ام و فقط زل میزنم. حالا هم امده ام به شما بگویم خدانگهدار.