حاج خانوم و حاج آقای مهربونش. باور کن امید به آرزویت می رساند. واییییییییی خداااااا یعنی نمیدونین من چه حالی داشتمممممممم. و نمیدونم من زنده برمیگردم یا نه.

برام هیچ حسے شبیہ ت و نیست. یک ماهی که نفهمیدم کنار عشقم. انقدر بهم خوش گذشت انقد لحظه های خوبی رو کنار عشقم خانوادش داشتم که که دوری از خانوادم فراموش کرده بودم الان واقعا دلم واسه تک تکشون و حتا خونشون و اتاق خوشگلمون تنگ شده. اتاقی که توش پر از عشق. بودجایی که یه عالمه لحظه های عاشقانه. عشقم و مادرشوهری اومدن خونمون و واسم عیدانه اوردن. فرداشم منو آقایی رفتیم بیرون و یه روز خوب کنار هم گذروندیم. اونجا بودن حسابی دورمون شلوغ بود.

تهران رفتنمون کنسل شد و موکول شد به یه وقتی که بتونیم بیشتر بمونیم هر دو . بنابراین این چند روز رو با سرگیجه شدید گذروندم امروز کمی بهتر بودم. اولین جلسه زبانمم امروز بود و خب حس مثبتی گرفتم از کلاس اولا که شلوغ نیست اصلا زیر 10 نفریم و دوم اینکه تیچر خوب و پر انرژی ای داریم . گفتم که تولد او هم هست البته دی ماه قصد داشتم .

ما به سهم خود همه زندگی را زیسته اییم. اهل همین کوچه ی بن بست کناری. که تو از پنجره اش پای به قلب من دیوانه نهادی.