روزهای فیلتر نشده یک دختر. اما من اورا عاشقانه دوست می داشتم. این نوشته ها محرمانه نیست. زنی در آستانه فروپاشی ذهنی. یاداشت های یک پزشک سابقا عمومی. روایت های ناتمام یک انسان معمولی! آخرین نسخه یک مرد. هرچه دل تنگت می خواهد بگو. یک مترسک با کوله باری حرف نگفته. حرف هایی که به سختی کلمه می شوند. من نمی تونم بی تو بودن رو تحمل کنم. می دونم که می دونی.

همه چیز از اونجا شروع شد که من به روی خودم نیاوردم . از اولین چیزی که آدمایی که بهشون میگم دوست! ازم پنهون کردنو من به روی خودم نیاوردم بعد بقیه چیزا شروع شد و من مجبور شدم همچنان به روی خودم نیارم . از یه طرف خوشحالم که آخرای این دوره از زندگیم درگیر اون موضوعات بدرد نخور بین آدما نشدم . از قوی بودن خسته شدم از این که هر وقت به گذشته نگاه کردم با خودم گفتم چقد من دختر قویی بودم . ظاهرا باازم باید بگم اینو .

Where the road goes,. Where the day flows,. And who can say,. If your love grows,. As your heart chose,. Why your heart sighs,. As your love flies,. And who can say,. Why your heart cries,. When your love lies,. When the roads meet,. That love might be,. And who can say,. When the day sleeps,. If the night keeps,. Night keeps all your heart.

مثل شادی هایمان روزهای سخت خواهد گذشت. گاه نوشته های یک سحر. از لابه لای دفترچه ایام. وب نوشته های یک پزشک سابقا عمومی. نمی دونم چی باید عنوان کنم. امروز یه هویی هوس کردم یه سری به وبلاگ قدیمی ام بزنم. آخه اینجا زیاد خاطره داشتم که دیدم هنوز هم دوستانی هستند که به این وبلاگ میان. دوستان عزیزم حالا چه کاره ای دوست داشتید تشریف بیارید منزل جدید اونجا حداقل وسایل پذیرایی هست من شرمنده نمیشم. سلام سلام سلا م سلام.

گذر از کوچه پس کوچه های دنیای پزشکی. پزشک با شوق و رنج می آموزد تا رنج انسان را به شوق و آرامش برساند. جایزه نوبل پزشکی 2012 . برندگان جایزه نوبل پزشکی و فیزیولوژی امسال شدند.

نوشته شده در نوآوری و شکوفائی فرهنگی. همخوابگی تمام مردم شهر خبر دارد. نوشته شده در هست ها و نیست ها. حکایت آن گربه که دستش به گوشت نمی رسید. یارو انقده عکس خودشو تو پارتی های مختلف تو لس آنجلس رو.

سر کلاس قصه گویی خلاقم. بدون فکر کردن هر آنچه به ذهنتون میرسه رو به شکل داستان دربیارین. از یه نامه حرف میزنه که روش اسم هر شخص نوشته شده و فرستنده معلوم نیست. اما هر کدوم از ماها که سر کلاس هستیم میدونیم که نامه برای شخص ما نوشته شده. نوشته شده توسط خودم! نوشته شده توسط خودم! پنج ساله .

بعد از دوسال نوشتن یه کم سخته . وقتی همه چیز عوض شده و اونی که هستی با نوشته هات متفاوت شده سخته بنویسی. با روح و روان انسانهای زیادی آشنا هستم. اما نمی دانم که خود کی هستم! برای دیدنم بسیار نزدیک من اند. و نیستم من آن کسی که آنها نظاره گرند. اگر کمی دورتر از خود قرار داشتم.