اگر باطل را نمی توان ساقط کرد می توان رسوا ساخت اگر حق را نمی توان استقرار بخشید می توان اثبات کرد طرح کرد و به زمان شناساند و زنده نگه داشت. به من زیستنی عطا کن که در لحظه مرگ بر بی ثمری لحظه ای که برای زیستن گذشته است حسرت نخورم و مردنی عطا کن که بر بیهودگیش سوگوار نباشم برای اینکه هرکس آنچنان می میرد که زندگی کرده است. هفته او ل اسفند 1391. هفته او ل تیر 1390.

جای آن رقص قشنگت را گرفت. با لب غمگین یک درمانده ای. خواب بود بر دل نگیر. گاهی میتونه یکساعت عاشق باشه گاه یکروز. عشق با عشق فرق داره. یه عشق نیاز روحه یه عشق نیاز جسم. اون که در روحه همیشگیه اون که برا جسمه هر روزست.

از او خوشش آمد و با خود به خانه اش برد تا نگهداریش کند. اما هر روز که می گذشت مرد دریایی بیشتر افسرده می شد و بیشتر می گربست. تا اینکه طاقت صیاد طاق شد و او را به دریا باز گرداند. وقتی مرد دریایی بعد از روزهای متمادی نزد قبیله اش باز گشت. و ماجرای اسارتش به دست مردمان خاکی را تعریف کرد. همه در عجب شدند و از او خواستند تا درباره ی مردم خاکی به آنها توضیح دهد. از سه چیز این مردمان خاکی در شگفت ماندم.

باید کاغذ را سیاه کنم . یکشنبه 31 خردادماه سال 1394. وقتی حتی یک خط نمی تونی بنویسی. کسی واقعا هنوز میخونه! یا فقط من دیگه نمی نویسیم! خیلی گذشته و خیلی گذشتم . من موندم و یه ذهن خالی و یه عالمه خاطره . دوشنبه 4 شهریورماه سال 1392. چقدر این روزها در صدای سازم دلتنگند . دلم رقص می خواهد . تخت خواب کودکیم را می خواهد. سهشنبه 18 تیرماه سال 1392.

شنا کردن تو یه قاشق آب! نوشتن دوست داشتم اما این سبکیشو امتحان نکرده بودم. بعضی اوقات چرندیاتی که به ذهنم میرسید رو کاغذ خالی میکردم اما یهو تصمیم بر این شد که بیامو تو net بنویسم البته اگر هنوز هم چرندیاتی به ذهن مخدوشم برسه. اینکه کداممان دست خوش تغیرات شدیم. گذر زمان هم به چشم نمی امد. من و اجدادم از زمان حمله مغول ها.

به زمانی که کودکانی بیش نبودیم . و باقی عمرم به نمایشی می ماند . یاد آن روزهای خوش گذشته بخیر.

این مجموعه را پیشکش حضورتان میکنم تا تو مهربان را در این حس و حال شریک نمایم و نظر شما پلی باشد برای ادامه راه که همان انسان شدن است. در تو موج می زند هوای صخره. بی تو دل گذاشت و گذشت. و چه تکرار می شوی. هر سحر از پنجره تنهایی نیلوفر.