پندهایی از حاج محم د اسماعیل دولابی. تنها حال موجود است که آن هم نه غصه دارد و نه قصه.

سایت مورد نظر پیدا نشد! ممکن است آدرس سایت را اشتباه وارد کرده باشید. می توانید این سایت را برای خود ثبت کنید.

یکشنبه سی و یکم مرداد ۱۳۹۵. براي با او بودن بايد مرد بود! بی هیچ آلایشی بی هیچ آرایشی. او خواست که من زن باشم. که بدوش بکشم بار تو را که مردی. و برویت نیاورم که از تو قویترم. از چه ورطه هایی که نجاتت نداده ام. و تو عقلت کاملتر از من بود. یاد گرفته ام عاشقت بمانم. و همیشه متهم به هرزگی شوم. حال آنکه تو بی آنکه عاشقم باشی. تظاهر کردی با من خواهی ماند. بدون اینکه کلمه ای از خستگی و دلسردی به زبان آرم. چرا که تو نیرومند تری. او خواست که من زن باشم.

ا ز روزم ر گیهای همیشگیمون و. ا ز ت غییرات مون. پس تا دلتون میخواد نظر. خدا تنها روزنه امیدی است که هیچگاه بسته نمیشود. تنها کسی است که با دهان بسته هم میتوان صدایش کرد. با پای شکسته هم میتوان به سراغش رفت. تنها خریداریست که اجناس شکسته را بهتر برمیدارد. تنها کسی است که وقتی همه رفتند میماند. وقتی همه پشت کردند اغوش میگشاید. وقتی همه تنهایت گذاشتند محرمت میشود. وتنها سلطانی است که دلش با بخشیدن آرام میگیرد. نمیگم واسم مهم نبود اصناف.