و الو زن ی وم ئذ الح ق ف م ن ث ق ل ت م وازین ه ف ا ولئ ک ه م الم فل ح ون. لحظه هام بوی تاج گل میدن. دو تا دست بریده از ساعد. منو سمت یه دره هل میدن. وقتی که زندگی یه تئاتر مزخرفه. تنها به جرعه های فراموشی دلخوشم. راسکل نیکف یه پیرزن ش ق کرد و من. شاید تا حالا یه بارم با هم حرف نزدیم. به نزدیکی حرفام به حقیقت. خلاصه که تنها هم باشم انگار چند نفریم.

حجاب س ر خورده! کریمه ی اهل بیت. آموزش خط خودکاری و طراحی امضا. 65279; خرید چراغ خواب لاک پشت.

ی تلخی که جزیی از خود زندگیه! دلم میخواد که باز هم بنویسم. کاش تا همیشه اینجا ی جای مجازی میموند . اینو وقتی خواهرم هی منو عضو گروهایی که خودش توشون بود میگرد بهش گفتم . گاهی باید ی جایی رو برای خودت داشته باشی . ی جایی فقط و فقط برای خودت . هیچی واسم مهم نیست . ی کم خسته ام . نوشته شده در یکشنبه نهم فروردین ۱۳۹.

نقاشی روی ورق های خط دار. یک چای داغ و یک صبح بخیر تو. اینجوری هیچوقت با چیز غیرقابل انتظاری مواجه نمیشی.

آه چه اسفند ها دود کردیم. برای تو ای روز اردیبهشتی. که گفتند این روزها می رسی از همین راه.

همون جاییه که دستمو زدم زیر چونه م و جریان زندگیمو نیگا می کنم. می دونم که خیلی وقته ننوشتم. اخه تو خونه خودم - خنده داره - نت ندارم. پس تند تند خبرا رو میدم و میرم. باغ هم در لحظه اخر اوکی شد و عکسای باغمون خیلی دوست داشتنی شد. عکسامونم فعلا هنوز اماده نشده اما دیدمشون خوب بود. دو روز بعد عروسی هم رفتیم ماه عسل. شمال و دریا و من لوسین. همه چیز اروم و عالی.

روزهای مدیدیست که خودم را به در و دیوار این اتاق محدود کرده م و دور و برم پر است از مخلوطی از اشیاع به درد بخور و اشیاع بی مصرف و جانک,. کتاب هایی که نه جایی برایشان دارم نه تمایلی به خواندنشان,. دفتر نقاشی های نصفه ,. تقویم هایی که روزی درشان شعرهای مورد علاقه م را می نوشتم,. تخته ی بزرگی که قرار بود روی دیوار نصب شود,. سفالهایی که برای عید رنگشان کرده بودم,. نمی دانم چرا دلم می خواهد تغییر را با آن تخته ی بزرگ شروع کنم.