یادداشتهای خصوصی یک مرد مطلقه روانی. حال جاي بحث زياد است و قطعا چنين پست كوتاهي مجال تحليل بيشتر را نخواهد داشت و منهم بي هيچ بحثي به همين اندازه بسنده ميكنم . و اما از حال و روزمان بگويم كه بر حسب اطاعت امر كليه دوستان غرض اصلي از نوشتن اين پست بود.

زنی که زیبایی اندیشه پیدا کرده باشد. زیبایی های بدنش را نشان نمیدهد. و این چنین است که ما تنهاییم. درنهان به انانی دل می بندیم. از انانی که دوستمان دارند. وشاید این است دلیل تنهاییمان. خودخواهی چه سخت و بیرحم است. وخودرا با عقیده بتواند توجیح کند. تا آنجا که موفق به. تسخیر قلب زن نشده اند.

سرگذشت منو بخونید تا مثل گذشته ی من نباشید. منم نمی خوام مثل گذشتم باشم. بخاطر همین از نو شروع می کنم. من از مردن هراسم نیست. یه حالی دارم این روزا. یک ساعت و نیم مانده تا. ساعت پنج بعد از ظهره. یک ساعت و نیمه دیگه من مطلقه میشم. انقدر کند گذشت که باز پناه آورد به لپ تاپم. دردناک تر از همه خنده های از ته دل بعضیاست. خنده های از ته دل.

دلا با هر زبانی بود تو تن دادی به. آغوششبه وقت لذت تو را فرشته میداند. تو زین پس طاقت افزون کن. که زین پس نامت حوری نیست.

وایییییییییی چقدر دلم واسه اینجا تنگ شده. یعنی کسی هست که دوباره به اینجا سر بزنه. دلمم واسه همه دوستای وبلاگیم خیلی تنگ شده. یادداشت بیست ودوم بعدا نوشت.

یکی تلخ و دیگری شیرین. خیلی مسخره به نظر میاد که یک نفر خیلی دیر به دیر وبلاگش را آپ کنه و انتظار داشته باشه دوستاش هنوز بهش سر بزنن. ولی از اونجایی که دوستای ما دوستای بی نظیری بودن و هستن. سعی میکنم یه بار دیگه اینجا را راه بندازم. شاید بشه- شاید هم نه. خدا قراره یه جایزه بهت بده.

ا ز خوب هآ ا ز ب دهآ. به آخر آدرس 3 4 5.