زندگی پر بود از فریاد من. با سلام خدمت همه ی دوستای گل. این وبلاگ توسط من وخواهرم ساخته شده. خوشحال میشیم بانظراتتون مارو همراهی کنین.

قرار بود در آغوشم از یاد ببرد همه غمهایش را. قرار بود دلم را بدهم سامانش بدهد. قرار بود برباید درد را از جان و تنم. قرار بود آغوشم مأمن دلتنگی های دلش باشد. قرار بود دلم محرم حرفهایی باشد که نگوید هرگز. قرار بود اگر دلی شکست تکه پاره های دل را با اشک بپیوندیم. خیلی چیزها قرار بود باشد که اینک نیست. شکستی و نگفتی من شکستم. قرار نبود دلم تنها شود. قرار نبود هرروز بی قراریت را به فرداها بسپاری. قرار نبود اینهمه قرار را بشکنی.

تو نیستی ومن به شوق امدنت چشمانم را هر شب به چارچوب در دار میزنم. حالم از این نفس کشیدنای بیخودی بهم میخوره. خیلی سخته توو این دنیای به این بزرگی نداشته باشی کسی رو که. بیخیال از اینکه قضاوتت کنه سرتو بزراری رو شونه هاش و. خیلی سخته یه جایی از زندگیت ایستاده باشی. که قلبا هیچ تعلقی بهش نداری. کاش میشد یه کبریت گرفت زیر این نفس کشیدنا. خدا میدونم دیگه خیلی وقته غریبه ایم با هم. اینجای زندگیم بیشتر از گذشته ها داغونم.