وانمود کنم دوسشون ندارم! فکر نکنم این نقطه قوت باشه. داستان های همینه که هست ی. همه وجودتون رو به آتیش بکشه.

به خانه كه بر می گردم. جفت می شوند پشت درهای خواب. تن ها كه می شویم. نمی گذرد از خیال خیابان. نامی نمی رسد به ذهنش. هوایی تر شده اند پل ها. پک می زند به ماشین ها. دودی تر می شود هوا. چقدر خوب است این روزها. زبان تازه یاد گرفته ام. تمام کوچه ی بن بست را یک نفس می دویدی.

کولی وش- سیدعلی بنی فاطمی. درخت ابدی - محمدرضا ربیعیان. پنجره ای رو به ماه. بعضیها در قمار روابطشان آنقدر از جسم خود بهعنوان برگ برنده استفاده میکنند که سرانجام روحشان با خشم ورقها را روی میز میکوبد و از بازی بیرون میرود. از هفتمین در باز مانده. نمکسود خاطرات و حرفه ای در خاطره بازی.

مدتهاست مطلبی ننوشتم توی وبلاگ. هر روز سوژه ها میان و از جلوم رد میشن. اما من تمرکز کافی برای پرداختن بهشون و گفتن از اونها ندارم. راستش دیگه زیاد با این وبلاگ راحت نیستم. ره میخانه و مسجد کدام است. میان مسجد و میخانه راهی است.