می نویسم برای عماد وعمیدم تا خاطرات کودکیشان در گذر ایام محو نشود. در سپیده صبح 21 مهر81 عمادجان به زندگی مارنگ تازه دادودوسال بعد در همان ساعت 1آذر 83 عمید به جمع ما پیوست وزندگیمان را شیرین تر کرد. پویان نازی وقاشق سحر آمیز. همه ی روزهای زندگی ام. فرشته های زمینی مجمد وساقی جون. به خاطر خودم می گی. آسمان فیروزه ای زندگی من. تک ستاره های آسمان دل. برای من برای تو شاید برای هیچ کس.

دنیای این روزای من در کانادا. بازگشت با املت اسپانیایی! من خوبم مامانم نشدم خبری ام نیست و اینا. ممنونم که اومدین و سر زدین و سراغمو گرفتین. سرم شلوغ بود و هست و حرف خاصی برای نوشتن نداشتم راستش. ماه رمضون اینجام یه خورده عجیب غریب تر و متفاوت تر برای ما و یه ذره اولش مغزمون قاطی میکنه تا برگرده به حالت عادی. 1 پیاز متوسط نگینی خرد شده و تفت داده شده. 2 عدد سیب زمینی متوسط نگینی خرد شده تفت داده شده. 3 الی 4 عدد تخم مرغ. بعدم برش گردونین تا طرف دیگه اش هم سرخ بشه.

شراره ی عشقی که شد زندگانی. زندگی حس غریبیست که یک مرغ مهاجر دارد. من اینجا پس دلم تنگ است . چند روز با رجب علی . تو کنار منی نمی ترسه دلم . آپ در خانه ی جدید. چیزی به آغاز فصل زنانگی ام نمانده . نگرانی بابت رفتار خانواده همسر. و شاید برای آخرین بار. خاطرات عاشقانه من و عشقم. یادداشت های یک دانشجوی پزشکی. چرا تن به این رنج می دهد عشق عشق عشق. حتی نفسام تو رو به یاد من میاره.

خاطرات حسنا سادات و آقا سید. ثبت فقط وفقط عاشقانه هایم. تا یادم برود گاهی کدورتی هم هست. هرچند یک مرد کوچک به جمع دو نفره ی ما اضافه شده. هرچند سید کوچولو همه ی وقت و انرژی این روزهایم را می گیرد. اما من هنوز ریحانه ام. وقتی بهترین بیمارستان شهر مهمان تولد پسرم می شود. خیالش را راحت می کنم و لبخند رضایتی می زند.