چرا تن به این رنج می دهد عشق عشق عشق. اولین پست بلاگ اسکای! من به طور آزمایشی اولین پستم رو توی بلاگ اسکای گذاشتم. تازه وسط هاش هم یه جاهایی هنگ میکنه.

از فردا بشینم سر سیستم هایه خودم بلکه درستشون کنم.

با دخترک رفتیم مدرسه و مانتو و شلوار مدرسه گرفتم بعد هم میوه خریدم و برگشتیم خونه. از وقتی که برای کارهای خونه برنامه ریزی کردم خیلی بهترم . هر روز یکم کارهای خونه رو انجام می دم و اینجوری بهم فشار نمی یاد . مثلا دیروز سرویس ها رو شستم و کتابخونه رو تمیز کردم . یکم احساس سرماخوردگی دارم و گلوم می سوزه . خدا رو شکر هوا یکم خنک شد داشتیم می پختیم تو اداره.

اینقد اینجا نمینویسم که فکر کنم کسی دیگه اینجارو نخونه. این یک ماه اخیر همش درگیرش بودم. پنجشنبه هم که دیگه آخرین سری رفت. سعی میکنم دوباره نوشتن و شروع کنم. همه شما رو خیلی خیلی دوست میدارم. جمعه پیش با خانواده همسر و خاله هاش رفتیم باغ.

با یک فنجان چای داغ در آغوش تو. از روزانه های خودم و همسر مهربونم مینویسم. دلم شکست از بی عدالتی. سلام به روی ماهتون . امروز جمعه اس و شوهری طبق روال جمعه ها هنوز در خواب نازه و بنده کنارش نشستم ودارم پست میذارم. هفته پیش این موقع باشوهری ومامان و داداشم. فقط چون دوست مدیره یا هم فامیلشه یا هزار کوفت وزهرمار .

از انجام دادن و یا تماشا کردن انواع کارهای هنری لذت می برم. هرگونه کپی برداری از عکس و مطالب این وبلاگ فقط با اجازه نویسنده و ذکر منبع امکان پذیر می باشد. برای رفیق گم کرده ام سارا م.

بنویس تا روزگار خاطره تو خط نزده. پیر شدن,فراموش شدن و فراموشی گرفتن رو دوست ندارم. اینجا می نویسم برای یادآوری جوونی تو دوران پیری,برای بچه هام که دلم میخواد مادرشونو از لابه لای نوشته هاش بیشتر وبهتر بشناسن و برای تو که غریبه ای اما مطمینم که با همراهیت و خوندن دلنوشته هام از هر آشنایی آشناتر خواهی شد. ماهیه از همیشه آرام تر.