به خصوص اون وقتی که یه مدت طولانی از کسی که دوستش داری دوری و وقتی بهش میرسی هیچی برای گفتن پیدا نمیکنی جز همین یک کلمه! چندین بار اومده بودم بنویسم اما نشده بود! زندگی جاریه. مثل یه رود تو دل یه جنگل به هم پیچیده از درخت. تو مسیری که هیچ کس نمیدونه تو پیچ بعدی چی منتظرشه. نوشته شده در جمعه 16 آبان1393ساعت توسط لیلا. و عشق نام دیگر توست. گاهی وقت ها امین بهم میگه تو همه چیت با بقیه فرق میکنه! البته دلتون نسوزه براش! .

همین اول عذر خواهی میکنم بابته اینکه کامنت ها تونو بی جواب گذاشتم. نظرای دو پست قبل که حالته خصوصی بود. ماله پست قبل هم همینجا جوابشو میدم. اول که دوستا ی عزیزم اون پایان که زدم در ادامه ی پسته قبلش بود. واین یعنی اینکه وبلاگم تعطیل نشده. ممنون که این همه بهم محبت داشتید. ببخشید که این روزا حاله پاسخگویی و جبران محبت هاتونو نداشتم. دوستان دیگری که درخواست رمز داشتن بگن. بیشتر دلیل رمزی بودنش اینه که دوست ندارم هی چشمم بهش بیفته. وگرنه رمزو به همه کسانی که خواسته بودن دادم.

اینجا یاسینم تقریبا ده ماهه هست. اینجا یاسین نه ماهه بوده. اینم پسر خاله اش رادین. رفتم مراسم ختم همسر رفیقم. هیچگاه آن را به خاطر یک ورقش دور نینداز. آنگونه می شوند که ما هستیم.