کاش هیچ روزی به هیچ کسی نگفته بودم دوستت دارم . اونقدر نگفتم و ننوشته ام که خودم یادم رفته یک زمانی همین وبلاگ نویسی شده بود دغدغه روزهای من. میخوام یبار دیگه به رسم قدیما از حالم بگم . این روزا بیشتر اوقات من در گرفتن گواهینامه کوفتی . این اتفاقی نیست ! چقدر باورش سخته ها ! .

باشگاه فرهنگی ورزشی کیان نیشابور. هستی فرشته کوچک خانه ما. دست نوشته های یک آتش نشان. فایل پاورپوینت فرماندهی در آتش نشانی.

اینها فقط حرفهایی است که از سر عادت برای خودم مینویسم. جمعه 5 تیرماه سال 1394. من با همهی درد جهان ساختم اما. با درد تو هر ثانیه در حال نبردم. تو دور شدی از من و با این همه یک عمر. من غیر تو حتا به کسی فکر نکردم. من خسته تن از این همه تاوان جدایی. ای بیخبر از حال من امروز کجایی. من صبر نکردم که به این روز بیفتم. انقدر نگو صبر کنم تا تو بیایی. انقدر که راحت به خودم سخت گرفتم. شده باور من درد کشیدن. گیرم همه آیندهی من پاک شد از تو. جمعه 5 تیرماه سال 1394.

دل دل ثانیه های بی قراری. خدا حافظ تمام ناتمام من. خدانگهدار همه ی آشناهای خوب. دوستان روزهای تلخ و شیرینم. پیاده رو ها قدم زد و. به تمام دریاهایی که بر ساحلشان نرقصیده ام. و آرزوهای سر به مهرم. تمام دیوانه گی های عالم را بلدم.