مدتهاست ننوشتم و الان هم مطمین نیستم چیزی در این سرویس پرشین بلاگ روی صفحه ی من ثبت بشه با . گاهی میشه که اعتقاد راسخی در مورد موضوعی داریم و در لحظه اطمینان داریم که هرگز نظرمون در موردش عوض . ١ شده تا به حال خیلی غم داشته باشی و برای یک لحظه به خودت بیای ببینی انقدر عضلاتت منقبضه که . Save the last dance for me! .

بالاخره سال یکی ها آمدند . بماند که تا اینها بیایند چه خون دلی خوردیم ما! اما ورود مبارکشان . بذار تو حال خودم باشم! بازهم صبح میشود و صدای زنگ موبایلم که در می آید دستم میخواهد پرتش کنم آنور اتاق . بیمارستان این روزها تبدیل به یک جایی مثل جهنم شده است . بنا به دلایلی تقریبا نامفهوم برخورد سال دویی . اینها را خودم بارها و بارها برای خودم مرور کرده ام . روز اول رزیدنتی ام را .

مفتخرم که اعلام کنم خونه ی دوست داشتنیه ما فیس طب. برگشت هرچند که فعلا نسخه آزمایشی. کار یکی از نازنین . دیروز هر چه که این مدلاگ و رفرش کردم هیچ خبری از هیچکدوم از پیشکسوتان اینجا نشد! اما بازم صبر کردم .

بخش زنان و رزیدنت های زنان. راست میگن از دل برود هر انکه ازدیده برفت.

حال و هوای دل یک پزشک. يادداشتهای بی سر و ته. اطلاعات مفید برای دانشجوبان داروسازی. تک نوشته های یک دانشجوی طب. پایگاه بهداشتی مشیریه مشارکتی شماره 10. خاطره ی یه بچه دانشجو. دست نوشته های یک کودک فهیم. بخشهای غدد و ریه و گوارش هم گذشتند و بالاخره من به آخر اینترنیم رسیدم. باز هم همان حکایت همیشگی! پيام هاي ديگران .

یک زن همانقدر به یک مرد احتیاج دارد. یک ماهی به دوچرخه . ارائه خدمات ضعیف دارو و درمان. انحلال شبانه یک دانشگاه بی دفاع. رها کردن دو بیمار در بیابان. همین ها برای رفتنت کافی است. همچون یک موسیقی فراگیر . روزی در جایی قرار می گیری که می بینی خود سابقت به هیچ دردی نمی خورد. ذهنم را بپوشان و لبخند بزن.