مبارک! آن شب به خانه نیامد. حتی با دستهای خسته و دل شکسته نیامد. حتی سر به زیر و شرم زده نیامد. امسال دیگر سر سفره هفت سین ما نیست. سفره ای که هیچ وقت پهن نشد . امسال دیگر نیست تا زیر لب دعا کند. م رد م رد! از این به بعد مادر. میتوانی تا هر وقت که میخواهی با بچه هایت اینجا بمانی. دارد رخت و لباس هایمان را جمع میکند. پر است از غصه و حیا. باید برویم جایی که آدم ها آدم باشند.

حالمان بد نیست غم کم می خوریم. هر روز کم کم می خوریم. عشق می ورزم عذابم می دهند. خود نمیدانم کجا رفتم به خواب. بی گناهی بودم و دارم زدند. دشنه ای نامرد بر پشتم نشست. از غم نامردمی پشتم شکست. سنگ را بستند و سگ آزاد شد. یک شبه بیداد آمد داد شد. عشق آخر تیشه زد بر ریشه ام. تیشه زد بر ریشه ی اندیشه ام. عشق اگر اینست مرتد می شوم. خوب اگر اینست من بد می شوم. بس کن ای دل نابسامانی بس است.