سلام به همهی اونایی که هنوز این وبلاگو میخونن. واقعا نمیدونم و نمیتونم بعد این همه مدت چی باید بنویسم و چی میتونم بنویسم . ای دل ساده بکش درد که حقت این است. از زمانه بشو دلسرد که حقت این است. هر چه گفتم مشو عاشق نشنیدی حالا. همچو پاییز بشو زرد که حقت این است. دیدی آخر دم مردانه به جز لاف نبود. بکش از مردم نامرد که حقت این است. آنچه بر عاشق دلخشته روا دانستی. فلک آخر سرت آورد که حقت این است.

دوست جونای من و همه ی کسانی که این وبلاگو میخونین و یه عالمه به من لطف دارین. خیلی وقت بود که مشغول منتقل کردن آرشیو این بلاگ به یه جای جدید بودم. به خاطر همون مشکل ف ی ل ت ر ی ن گ. به غیر از دوستایی که اسمشون تو پیوند ها هست و خودم بهشون خبر میدم. بقیه ی کسایی که هنوز دوست دارن بلاگ منو بخونن لطف کنن ادرس ایمیلشونو برام بزارن. در ضمن از همه نظراتون ممنونم. میام تو بلاگ جدید مینویسم.

برشی از زندگی این روزها.

اومدم سال نو رو تبریک بگم. اومدم بگم یکسال دیگه به سالهای عمرمون اضافه شد. اومدم خدا جون رو تو این سال جدید شکر کنم به تمام نعمتهای که بهم داده و خودش و خودش فقط میدونه که چقدر قدرشون رو میدونم و ازش سپاسگذارم. به دوستای خوبم عید رو تبریک بگم و آرزوی سال خوب برای خودشون و خانواده عزیزشون دارم. دو ماه آخر سال خیلی خیلی سخت گذشت . مریضی خودم و بچه ها و مرگ چند عزیز که دوستشون داشتم. مثل همه چیزهایکه میگذره و بهش عادت میکنیم. این هم خاصیت زندگیه دیگه! اگر اینجوری نبود همه تلف میشدن از غصه.