رفته بودم توی آشپزخانه که آن اتفاق افتاد. شاید باید پایم می رفت رو ی چیزی و ولو می شدم کف آشپزخانه یا غذای ته گرفته را می ریختم توی سطل آشغال اما نه رفته بودم آنجا که ظرفها را بشویم وهمه چیز عادی بود توی آشپزخانه ای که انگار هیچ وقت قرار نیست. برگشتم و اورا دیدم! به آبگرمکن با همان لبخند موذیانه ای که انتظارش می رفت. روی سینه اش در هم قفل شده. برمی گردم سمت آبگرمکن و پیش دستی.

من رزمنای خوشبخت بودم که به رود نیل نمی رسید. بپوسید ای استخوان های در ته دریا که سوراخ! بعدها ساکن شد اما به روی خودم چیزی اضافه نشد. این اختراع سکوت بود در ته دریا! پس به درازای عمری به شما میزهای کهنه گفتیم. و مسیرهای نه رفته با تنی رخشنده تر از پوتین یک سرباز. و دلبرانی که با من تا نیمه ی جان می خندیدند و می مردند در تاریکی شب.

سرو ناز شكسته ی من. به خدا اعتراض وارد نیست. سرونازت شکسته تر شده است. درود پیروزی ,درود استقلال. چقدر سخته که چشمات رنگ غم باشه ولی ظاهر پر از خنده. نقدی بر من در انجمن ترانه فریاد. خرید کیف پول آلوما والت.

تا بشود نميگويم و شنيدنش را چندان تاب نمی آورم. جا ميخورم و غصه . تلاش ميكنم بنويسم تا به سرايندگي برسم. زندگي زود تر از من به نقطهي پايان برسد. سيد علی سیدحسيني با میثم. آشپزی از دل و جان.