استفاده از مطالب این وبلاگ با ذکر صلوات به روح آسمانی حاج محمد رضا آقاسی مجاز می باشد. جمعه ای بود وگذشت و در حصار شایدها باز ماندیم! آنقدرها هم که گفتیم وشنیدیم منتظر نبودیم! اشتیاق آمدنت را فریاد زدیم ولی در هیاهوی زمان فراموش کردیم انتظار و عاشقی و دلدادگی. نوشتیم و سرودیم و خواندیم شعر هجرانت را ولی زندگیمان بی تو چه راحت گذشت! شنیدیم که یادمان هستی و از حال ما با خبری همت کردیم ولحظه ای مهربانیت را تصور کردیم. تو ای صفای ضمیرم! تا قلم ل.

به انتظار تو باید ایستاد . خداوندا ما را بر ان دار تا در این دنیای پر از فتنه راه را از بیراهه تشخیص بدهیم . انشالله که حضرت شفیع ما باشند یوم الحسرت .

و مقدر كن احتمال ديدارمان را. طوري كه هيچ يادم نيامده باشد. طوري كه هيچ يادت نيامده باشد بنويس. تو به من خيره شدي. تو كه با نگاهت در شعر من سوختي. از طپش تنهايي سكوتم بر تو خيره شدم. آن زمان كه تو را از بر خواندم. به شكل خاكستري شعرهايم در نگاهت پاك شدم. من كه در هر ثانيه با تو ثبت شدم. مثل شعله اي در باد بي يادم. من تو را از بر خواندم. من كه در شعرم تو را همدرد خواندم.

من به بی واژگی رسیده ام مولا. نوشتن از تو آسان نیست. شنبه نهم شهریور 1392 توسط منتظر آدینه ها. بگذار که درحسرت دیدار بمیرم. درحسرت دیدار تو بگذار بمیرم. دشوار بود مردن و روی تو ندیدن. بگذار به دلخواه تو دشوار بمیرم. بگذار که چون ناله ی مرغان شباهنگ. در وحشت و اندوه شب تار بمیرم. بگذارکه چون شمع کنم پیکر خود آب. در بستر اشک افتم و ناچار بمیرم. می میرم از این درد که جان دگرم نیست. تا از غم عشق تو دگر بار بمیرم.

اندیشمندی را برای یافتن راه درست رهنمون میسازد. مطالعه زندگی حسین هر دانشمندی را به. می پذیرد با دشمن خود.