اینم وبلاگ بهترین عکاس بوشهر. زندگی دوست داشتی من . ساکت تر از سکوت . هذیان های یک بیمار تب دار. تیکه پاره های آلبوم من. سوگند شبانه من و تو.

حرف های خودمونی عاشق و معشوق. به خدا حافظی تلخ تو سوگند نشد. که تو رفتی ودلم ثانیه ای بند نشد. لب تو میوه ممنوع ولی لبهایم. هر چه از طعم لب سرخ تو دل کند نشد. با چراغی همه جا گشتم وگشتم در شهر. هیچ کس هیچ کس اینجا به تو مانند نشد. هر کسی در دل من جای خودش را دارد. جانشین تو در این سینه خداوند نشد. خواستند از تو بگویند شبی شاعرها. بنظرم وقتی عشق و دوستداشتنی نباشه نمیشه زندگی کرد.

بعد از چهار سال می خوام درباره بنویسم. چند وقتی هست ک نمی توانم بنویسم. یا حداقل نمی توانم خووب بنویسم. انگار یک چاه بوده ک حالا خشک شده! گاهی سخت در پی گرفتن مجوز حفر یک چاه دیگر برمی آیم. دلم برای آن روزها تنگ شده. روزهایی ک اراده می کردم اگر. متنی زیبا ب دنیا می آمد! خودم حداقل ذوق می کردم. دیگران هم بر حسب عادت تشویق. کجایی آن روزهای پ ر مخاطب این صحفه. روزهای تراوش احساس از عمق 1500 مایلی دل.

ممنونم برای آرامشی که همراه من و اوست. ممنونم برای رنگ سبز ی که به زندگی م بخشیدی. ممنونم برای همه بهترین هایی که برایم خواستی. دلم برای نوشتن برای اینجا بودن تنگ شده. قبل از اینکه آخرین پست نوشته شده دو ساله بشه برمی گردم. وبلاگم رو به در کنم. راستی براش سبزه هم گره زدم.

خاطرات و نوشته های من. از هر 1000 مفسد اقتصادي يکي و از هر 1000 فعال سياسي 999 نفر در زندان داريم. اين ديدار در پايان با نتيجه 4 بر 1 .

تجربه های من در اولین باری که زندگی میکنم. عکس های من در وبلاگ جدید. اندر احوالات یک بعد از کنکوری.

از طرف سميه و احسان دهقاني. آنگاه كه قاب عكسهاي من مي شكند و نمان در التهاب اين. ومن گل يخي كه هرگز بهار را نخواهد ديد. سوگند شبانه من و تو.