هر کی تا یه اندازه صبر داره! به یه جایی میرسه که دیگه کم نمیاره. نفس به شماره می افته. خ ب غریبه ان دیگه. اگه از پشت بهت خنجر زدن. و قهقهه زدم! اونقدر خندیدم که اشکام جاری شد! مامان اما بغض کرده بود! .

برگرفته از وبلاگ دوست خوبم امین. برای خوندن به ادامه مطلب برید . نه به این جرم که حیوان پلیدیست بد است. و نه چون نسبت سودش به ضرر یک به صد است. طفل معصوم به دور سر من میچرخید. یا که چون اغذیه ی مشهورش تا به آن حد گندم. ای دو صد نور به قبرش بارد. من به این جرم که از یاد تو بیرونم کرد.

نام تمام خیابان های جهان وصال است! مرا به خاطر آور. راه شادی را به زندگی خود باز کنید! پرواز را. نام تمام خیابان های جهان وصال است! تازگیا جو عوض شده. پاراگراف هم برام خسته کننده. است شاید چون درسام سنگین شده! به نظرم ی جورایی شدم. از ابتدا ک خیره می شویم.

حال خوب پنجره خیس و تره. دل آسمون یه کم سبکتره. شهر و این هوا با تو قشنگتره. بی تو خونه پر تنهایی میشه. لحظه هام با تو تماشایی میشه. وقتی شب رو تو چشات جا می کنم. حال هر ستاره رویایی میشه. تو آغوش مرطوب و آروم ابر. می خوام حال بارون باور کنم. با رویای آبی چشمای تو. همه قصه های شب تر کنم. آقای نیوتن منهم جاذبه را فهمیدم! سايت جامع .

از بسترت کم کن جهانم را. من ماجرای برف و بارانم. هر عابری را کوزه میبینم. بین خیلی از دو راهی های بزرگ و حل نشدنی گیر افتادم. نمیدونم چیکارکنم و چه کاری درسته. هر دقیقه به یه نتیجه میرسم و تکلیفم با زندگیم مشخص نیست. هدفهام زیر سوال میره با این سست اندیشی . خدایا تو یه را پیش پام بذار وبهم قدرت مقاومت بده.

یاده نره تا همیشه دوستت دارم. کاش میشد از این شهر برم. امشب خودم و خودت خدا. دوباره این من و این اردیبهشت.