مانده ام تنهای تنها با غم تو. نمیدونم از کجا شروع کنم قصه تلخ سادگیمو. نمیدونم چرا قسمت میکنم روزایه خوب زندگیمو. چرا تو اول قصه همه دوسم میدارن. وسط قصه سربه سرم میذارن. تا میخواد قصه تموم شه همه تنهام میذارن. میتونم مثله همه دو رنگ باشم دل نبازم. میتونم مثله همه یه عشقه بادی بسازم. تا با یه نیش زبون بترکه خراب بشه. تا بیان جمش کنن حباب دل سراب بشه. میتونم بازی کنم با عشق واحساس کسی. میتونم درس کنم ترس دل ودلواپسی. میتونم دروغ بگم تا خودمو شیرین کنم. میتونم پشت دلا قایم بشم کمین کنم.

به نامش به یادش در پناهش. گاهی مجبوری ب غضت را با یک مقدار آب فرو ب ب ری و بگویی خدا. بزرگ است! یکشنبه هفتم تیر ۱۳۹۴. دوشنبه بیست و هشتم بهمن ۱۳۹۲. می گذرد که میداند اگر متوقف شود . فقط دلم برات تنگ شده. شنبه بیست و دوم تیر ۱۳۹۲. امشب شاید اخرین پستی باشه که میزارم. دیگه زندگی برام معنا نداره. همش سختی و همش دل کندن. میخوام با رفتنم یک قدم به دل دادنم نزدیک شم. سه شنبه سوم اردیبهشت ۱۳۹۲. منم و یه دنیا حسرت و تنهایی.