کوهستان آرام و منزل نو. بلاگفا نمیذاره آدرس بدم دیگه ببخشید اینجوری نوشتم! یکشنبه بیست و پنجم مرداد ۱۳۹۴ توسط نسرین رستمیانفر. یکشنبه بیست و هشتم تیر ۱۳۹۴ توسط نسرین رستمیانفر. و از مرز های ننوشتن باید عبور کرد. ترس از دیده شدن دختری که در من پنهان است. شنبه دوازدهم اردیبهشت ۱۳۹۴ توسط نسرین رستمیانفر.

این مطلب در ابتدا در سایت مبارزه. یک هفته از گروگانگیری سربازان ایرانی توسط گروهک تروریستی جیش العدل می گذرد و در این مدت همتی همگانی در فضای مجازی شکل گرفت که با ترند کردن عبارت.

چرک نویسی از پستوی ذهنم. روزمره گے هاے پسرے به نام سیزده. کردستان نوشت اتوبانی که می خواهد به جایی برسد اگر بخواهد. باید بروم و این رفتن هیچ کس را دلتنگ نمی کند. راستی احساس خوب بودن هم چیز خوبی ست.

نگاه های باران خورده ی یک زن. دیشب سریال تعبیر وارونه یک رویا و آن سکانسی که عطیه دارد از پدرش جدا می شود را مطمئنم همه ی دخترهایی که به خانه بخت رفتند با خودش همراه کرده. من ان چند دقیقه را پا به پای عطیه و پدرش گریه کردم و یادم آمد که بابا میخواست گریه نکند پس به من نگاه نمی کرد. فقط همان روز بود که نگاهش را از من می دزدید. و من معنی بغض را پشت درهای بسته ی حیاط توی ان بعد از ظهر یاد گرفتم.