نشناختم آنکه را شناختش علت بود من بود. که اگر شناختی بود وضع چنین نبود. ولیک در پی شناختش کو به کو آواره ام. پایگاه خبری مدیریت شهری کرج. هنوز به بودنت عادت نکردم. جای خالی نبودنت بسیار وسیع است. زمین هنوز گسترده و آسمان برفراز.

به تارنمای محمد آقایی خوش آمدید. و م ن أ ع ر ض ع ن ذ ک ر ی ف إ ن ل ه م ع یش ة ض نک ا و ن ح ش ر ه ی و م ال ق ی ام ة أ ع م ى. چقدر زود آدم ها رنگ عوض میکنند. وقتی به چندسال گذشته نگاه میکنم میبینم زمانی که به قول معروف ترفیع گرفتم و یه پست دهن پر کن گرفتم دو دسته آدم دورم جمع شدند.

دیگه جدی جدی ما رفتیم! سلام به روی ماه همۀ دوستان عزیزم! حلال کنین اگه این چند روزه اذیت شدین مخصوصا تو پست قبل. و از همه عزیزان و دوستان هم بخاطر شرکت در مراسم ختم این حقیر. تشکرات فراوان دارم و امید که در شادی هایشان جبران نمایم. خب بریم سر اصل مطلب. راستش من رفتم برای همیشه. و خیلی ناگهانی شد تقصیر من نیست دست تقدیر منو کشوند و برد. باید میرفتم این رفتن واجب بود و لازم. خلاصه عزیزان همراه و هم وبلاگی مخصوصا مخصوصا بلاگفایی های عزیز حلال کنین تروخدا.

س ای ه س ا ر عش ق زندگ ی.

زندگی مرگ تدریجی رویاهاست می نویسم تا باشم. زبان مشترک چای یخ زده. دلم گرفته است ایوانی نیست تا انگشتی بر پوست کشیده شب بکشم. تنها هم دم من آواز دیلمان است و فنجان چای. دل تنگی زبان مشترک همه ماست یکی دل تنگ خاکی است که ازآن زاده شده ودیگری دلتنگ نگاه محبوبی و خال سیاه کنج لبش. وهرسازی که می شنوم حتی رنگ چهار مضرابی هم که باشد فرود می آید در دیلمان بغض و دندانی روجگر. آآآآآآه این چای هم سرد شد و .

س ای ه س ار ع ش ق ز ند گ ی. تا بهار دلنشین آمده سوی چمن.