نام مرا بر لب مبند که مسموم می شوی. سلام دوستای خیلی مهربونم حقیقتش انقدر نوشته هام و به اسم آدمای دیگه اینور و اونور خوندم که دیگه رغبتی برای . حوا ترین تنهایم پر از عطر سیب و طعم گندم در حسرت اغوایی دوباره هیچکس جسارت آدم شدن نداشت. این لبخندها فقط به صورتم می آیند سالهاست هیچ لبخندی قواره ی دلم نشده . دوستای عزیز عزیز این روزهای آخر سال بسیار گرفتارم ببخشید نتونستم .

نه برای موسوی و نه کس دیگر. برای او که باید باشد و نیست. روزهایی بود که من و تو به یکباره ایمان آوردیم به زندگی. و روزهایی بود که همه ی امیدمان آوار شد بر سرمان. و منی که هنوز غرقم. هنوز امیرآباد بوی خون میدهد. همیشه دروغی در کار است.

شعبان جعفري معروف به شعبان بي مخ. وي از جمله افراد طبقه فرودست جامعه ايراني بود كه دست روزگار او را گرفت و بركشيد و هم صحبت و همنشين طبقه فرادست يا حكومتگران كرد. نوشته شده در ياوه هاي ذهن تاريك. و از صحنه بيرون كنند! .

هرچند معتقدم وبلاگ نویسی یه چیز دیگه است. اما تو فیسبوک منتظرتون هستم. به لبانت یاد بده دگر نبوسند. کون سیگار فاحشه ای را که نسبش. می رسد به نطفه ی بسته شده. در رحم گند زدایی نشده ی. احساس می کنم سن و سال با نوشتن رابطه عکس داره. ماه هاست دستم به قلم نمیره.

دیوانه خانه شماره 5! من توی دیوونه خونه شماره 5 ام. به دیوانه خانه شماره 5 خوش آمدید! روزی روزگاری میخانه ای بود. عدم کن قسمت دوم! مردی که همه را می شناخت. لا لایی های ویولن سرخ. گاه نوشت های یک شیمیست! وبلاگ رسمی The Ways. وب نوشته های یک فرکانس کوتاه. دست نوشته های نیلو نقاشه.

عبور می کنم در آینه. تو از آینه هم دور تر بودی. این را سه بار تکرار کن. شاید یاخته های پذیرنده بیدار شوند. ساعت به لحظه های بی سلام نزدیک می شود. پیر مردی مرا به سوی شراکت اندوه و امید می برد. و خیابان یعنی گام بردار. توقف میان دو چراغ سبز. فکر می کنم دیر می رسم و از مرگ نمی ترسم. تو این را خوب می دانی. هیچ یائسه ای به زاییدن فکر نمی کند. هیچ مرده ای به مرگ. دیوانه ای در کنارت پرسه می زند.