ღ ღروی این آبی آرام بلند . تو نفس را قدری جانانه بكش. خانه ای داشته باشم پر دوست. وارد خانه پر عشق و صفایم گردد. یک سبد بوی گل سرخ به من هدیه کند. شرط آن داشتن یک دل بی رنگ و ریاست. بر درش برگ گلی می کوبم. روی آن با قلم سبز بهار. تا که سهراب نپرسد دیگر. همون خرخونی رو می گم كه چندبار تو دلت گفتی! اتفاقا حداق.

آنان که با افکاری پاک و فطرتی زیبا در قلب دیگران جای دارند را هرگز هراسی از فراموشی نیست. مقبره کوروش بزرگ در دوره قاجار.

جایی برای نوشتن چیزایی که دوست دارم. چهارشنبه بیست و سوم فروردین ۱۳۹۱. دوستان عزیز از این به بعد در manaasemani. خسته شدم از بلاگفا با اینهمه گیری که داره! میگن بلاگ اسکای بهتره! چهارشنبه بیست و سوم فروردین ۱۳۹۱. در راستای هر چه بیشتر ضایع کردن مامان. مانی خان در یک آبرو ریزی جدید. جلوی یک مهمان رو دربایستی دار. دوشنبه بیست و یکم فروردین ۱۳۹۱.

این روزها تنها چیزی که ندارم. ته قلبت پشیمانی ومی خواهی از آن راهی که رفتی بازگردی. نمی دانی که در را بسته او یا نه. یکی با اولین کوبه به در آهسته می گوید. که من در را نبستم منتظر ماندم که برگردی.

دندانپزشکی که برای دل خودش می نویسد. مدتهاست دلم نوشتن می خواهد. اما توان نوشتن یاری نمی دهد! شاید برای نوشتن بهانه ای نیاز باشد.