یه بوم و چهار توده هوا. اینجا همه چیز موقت است. نشد که برای آخر هفته برم جایی. یادم نمیاد بهش گفته بودم که حضرت آقا نامگذاریش کردم یا نه. یکی از همکارا رفته بود کیش و خیلی تعریف کرد.

خدایا بدی های روزگار را برایم بفهمان اما نشانم نده. اینجا خونه دل منه یه سبدی تو این خونه دارم که پر از خاطره های خوب و بدمه . اصن اینجا عجیب احساس راحتی میکنم مثل اینکه توی یه باغ بزرگ باشی با یه فنجون چای در کنارشم یه کیک کاکائویی باشه و صدای بلبل هم که مرتب به گوش برسه بعد نفس عمیق بکشی و چای نوش جان کنی من اون آرامش رو اینجا دارم . به دهکده دلم خوش اومدی. تو فقط نگران نباش و زندگی کن . آرشيو درد و دل هام. چرا ازش متنفر نمیشم خداااااا.